________________
૧૬] શબર
યુવાન
શબર
યુવાન
[પ્રબુદ્ધ રૌહિણેય નાટક (ભાવાનુવાદ) : એવી કોઈ યુવતીને તો નથી દીઠી, પણ એક શસ્ત્રધારી પુરુષને
આ ઉદ્યાનમાં આમતેમ ભમતો જોયેલો. સાથે અનુચરો પણ હતા,
અને ક્રોધને કારણે તેની આંખો વિકરાળ દીસતી હતી. : (મનમાં જ-) તો એ મદનાનો પતિ જ હોય. (મોટેથી) ભદ્ર!
કેટલી વાર થઈ તેને ગયા ને ? : અરે ભાઈ ! જાય ક્યાં ? હજી તો પેલા વૃક્ષની પાછળ કાંઈક
મંત્રણા કરતો ઊભો છે. : (સ્વગત) તો તો અવશ્ય મારું અનિષ્ટ કરવાની યોજના જ ઘડાતી
હોવી જોઈએ. (મોટેથી) ભદ્ર ! શી મંત્રણા ચાલે છે તે વિષે
તમને થોડીઘણી પણ જાણ ખરી ? : (નાટકીય રીતે કાન ઢાંકતાં ઢાંકર્તા-)ના રે ભાઈમને કાંઈ જાણ
ન હોય ને મારે વળી શી પંચાત કોઈની ? (ચાલવા માંડે છે.) : નક્કી એણે જ મદનવતીને પકડી પાડી હોવી જોઈએ. અને તો
હવે આ જીવનમાં તેનો સમાગમ થવો અશક્ય જ. ચાલ જીવ, કોઈ ઉપાધિ આવે તે પહેલાં હું પણ અહીંથી ભાગું.
(જાય છે.) પ્રથમ અંક સમાપ્ત
શબર
યુવાન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
