________________
[46] सांभळवाथी पोते डरे छे ते कारणे कशुं पण बोलती नथी । ए चंद्रवदना चंद्रने जोई शकती नथी, ते कारणे ए मृगनयनी दर्पणमां पोतानुं मुख जोती नथी । कामदेवने पोताना मनमां वेरी मानीने ए क्षणे क्षणे त्रास पामे छे । तेम छतां हे रूपनिधि कामदेव, ए मोटुं आश्चर्य छे के ते तने जोवाने झंखी रही छे ।' रासावलय+कुंकुमनी द्विभंगी, उदाहरण :
जइअ झलक्कहिं नयण दीह-नयणिअहि खणु, केअइ-कुसुम-दलम्मि भसलु विलसइ त जणु । जइ तीए मुहि हावि मंदु हासउ चडइ, ता जणु हीरय-पउमराय-संचउ झडइ ॥ जइ तीए महुर-मिउ-भासिणिहि वयण-गुंफु निसुणिज्जइ । तावह करेप्पि जणु अमय-रसु कण्ण-पण्ण-पुडि पिज्जइ ॥ १३०
___ 'जेवां ए दीर्घनेत्रवाळी तरुणीनां नयन क्षणिक चमके छे त्यारे एवं लागे छे के केतकीपुष्पनी पांखडीओमां भ्रमर विलसी रह्यो छे । तेना मुख पर हावभावमां जेवं मंदस्मित फरके छे त्यारे एवं लागे छे के हीरा अने पद्मराग वरसी पडे छ । ज्यारे ते मधुर अने मृदु भाषिणीनी वचनरचना संभळाय छे, त्यारे श्रोता पोताना काननो पडियो बनावीने जाणे के अमृतरस पी रह्यो छ ।' वस्तुवदनक+रासावलयार्ध+कर्पूरनी द्विभंगी, उदाहरण :
अविरह-अवरुप्पर-परूढ-गुण-गंठि-निबद्धउ, एआरिण हलि गलइ पिम्मु सरलिम-वस-लद्धउ । माण-मडप्फरु तुह न जुत्तु उत्तिम-रमणि, तिंभणि वारउं वार-वार वारण-गमणि ॥
अह करिहि कलहु वल्लहिण सहुं, इच्छि मयच्छि उ पणय-सुहु । माणिक्कि-मणंसिणि करि ठवलु, हेल्लि खेल्लि ता जूउ तुहं ॥ १३१
'हे सखी, परस्परना गुणोनी छूटी न शके तेवी गांठथी गाढपणे गूंथायेलो सरळताने लीधे प्राप्त थयेलो प्रेम पण अहंकार करवाथी गळी जाय छे । हे उत्तम रमणी, मान अने अहंकार तुं करे छे ते योग्य नथी ते कारणे हे गजगामिनी, हुं तने वारंवार वारुं छु। एटले हे मृगनयनी, जो तारा प्रियतम साथे कलह करीश तो पछी मनगमता प्रणय सुखनी आशा तुं न राखीश । (माटे) हे मनस्विनी सखी, तारा मानने दावमां मूकीने तुं जुगार खेल ।'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
