________________
१०४
'श्री हीरसुन्दर' महाकाव्यम् (१) लिप्यते स्मेति लिप्ता, दिग्धा । (२) वह्निना गालितकनकनिकरस्य । (३) रचितेव । (४) चम्पकपत्रैः । “न षट्पदो गन्धफलीमजिघ्रदि''ति सूक्ते । (५) गोरोचनैः । (६)
विकचकमलगब्भैः । (७) कुमारस्य ॥११८॥ हील० लिप्ता०। अस्य तनुर्दिदीपे । उत्प्रेक्ष्यते । गालितसुवर्णसमूहरसैदिग्धेव वाऽथवा गन्धकलीदलैश्चम्पक
कलिकापत्रैर्विरचिता वा गोपितविशेषद्रव्यै रचिता वा विकचकमलसारैर्घटिता ॥११९॥ हीसं० तस्मिन्पदं प्रविदधे 'गुणधोरणीभिः सर्वाभिरर्णव इवार्णववर्णिनीभिः ।
४आलोक्यते स्म च कदाचन नैष दोषै->षा तनैरिव 'तमोभिर भीश्रुमाली ॥११९॥ (१) हीरकुमारे। (२) औदार्य-धैर्य-गाम्भीर्यादिगुणानां मण्डलीभिः । (३) समुद्रे नदीभिः । (४) दृष्टः । (५) कुमारः । (६) विरुद्धगुणैः । (७) रात्रिजातैः । (८) अन्धकारैः ।
(९) सूर्यः ॥११९॥ हील० तस्मि०। तस्मिन्शिशौ गुणश्रेणिभिः स्थानं कृतम् । यथार्णवपत्नीभिर्नदीभिः समुद्रे स्थानं प्रविधीयते ।
पुनरेषः शिशुरपगुणैः कस्मिन्नपि समये न दृष्टः । यथा भास्वान् रात्रिजातैरन्धकारैष्क(: क)दापि
नालोक्यते-न प्रेक्ष्यते ॥१२०॥ हीसुं० 'स्वस्पद्धिनः रेशरभवप्रमुखानशेषा-३न्कान्त्या विजित्य विजयीव "निजप्रतीपान् ।
सव्यानशे "विसृमरैः स्वयशोभिराशा-देशान्मिल त्परिमलैरिव पुष्प कालः ॥१२०॥ (१) आत्मना स्पर्द्धनशीलान् । (२) स्वामिकार्तिकाद्यान् । (३) शोभया । (४) जिष्णुः । (५) आत्मनः शत्रून् । (६) व्याप्नोति स्म । (७) प्रसरणशीलैः । (८) विस्तरद्गन्धैः ।
(९) वसन्तः ॥१२०॥ हील० स्वरूप०। यथा विजयी राजा प्रतीपान् जयति तद्वत् स्मरप्रमुखान् स्वशत्रून् जित्वा आशादेशान्व्याप्नोति
स्म । यथा वसन्तर्तुः परिमलैर्दिशो व्यश्नुते ॥१२१॥ हीसुं० भूषाशनिस्फुरितशक्रधनु:समुद्य-द्धाराङ्कितश्च जलमुक्ति जैनपादः ।
युक्तं यदा स "सघनः कमलोदयेन चित्रं तदेव सुदिनेन यदत्र जज्ञे ॥१२१॥ (१) भूषाणामाभरणानां अशनिभ्यो वज्ररत्नेभ्यः प्रकटीभूतमिन्द्रचापं यत्र । "वृता विभूषा मणिरश्मिकार्मुकै' रिति नैषधे । भूषा आभरणानि दीप्यमानमुक्तालताकलितः । (२) डलयोरेक्यात् जडसङ्गरहितः । (३) सेवितः अर्हत्सम्बन्धीचरणो येन । (४) स कुमारः । (५) निबिडः । (६) निर्भरलक्ष्या उदयेनाविर्भावेन मेघोऽपि भूषाकारिणी विद्युत्तथा शक्रचापश्च यत्र प्रकटीभवज्जलधारायुतः सलिलं मुञ्चतीति । सेवितः गगनः जिनोऽर्हन् बुद्धः कृष्णश्च । परस्मिन् एतदाश्चर्यं यतः शोभनेन दिवसेन जाते मेघे तु दुर्दिनं, कुमारस्य सदा मुदिता एव
॥१२॥ 1. इति कुमारगणलक्षणभूषणादिवर्णनम् हील० । 2. रत्न० हीमु०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org