________________
५४ वद्धमाणखामिचरियं ।
३२५ घेत्रण तस्स तणयं चेय रयहरणाइमुवगरणं समोप्पिऊण तस्स मउड-कडयं गयाइयं णियमाहरणं वणमहगो । इयरो वि पसाहियाहरणतणुविसेसो सयलसामंत ऽतेउर-भिचपरिगओ अइगओ णयरं । पविट्ठो णिययमंदिरं ति । समागयपुरजणवयदंसणविणोएण ठिओ कंचि वेलं । पुणो पच्छा वाहित्तो स्वयारो, भणिो य-अट्ठारसखंडप्पयारजुत्तं संपाडेसु भोयणं। तेण वि 'जमाइससि' ति भणिऊण पत्थिएण णिव्वत्तियं जमाइलैं । तो सो पुंडरीओ णिव्वेत्तियमज्जणपरियम्मो सुरहिधूवाइसरहीकयतणु-णिवसणो अइगओ आहारमंडवं । वित्यारियं थालाई, विविहवित्थरेणं परिवेसिउं पयत्तं परंतेउरविलयाहि, कह ?
वोसट्टसरससियकुंददलउडुद्दामदित्तिसोहिल्लो । पक्खिप्पइ मणिथालम्मि सुरहिगंधुम्भडो कूरो ॥६६६॥ दलियहलिदीरमणिज्जपिंजरायारकतिराहिल्ला । मुसुयंधगंधमणहरमुहया पक्खिप्पए दाली ।। ६६७॥ । तम्वेलदड्ढणवणीयसुरहिणिम्महियमासलामोयं । अग्यइ घेप्पन्तं घाणपीइसंपाइ पवरघयं ।। ६६८॥ तयणंतरं च सालणय-पवरपक्कणदिण्णविहिणिग्रमो। वित्थरइ सरसपरितुटवण्णणो तिम्मणुग्याओ ॥६६९ ।। इय एवं पज्जन्तोवहुत्तखीरावसाणराहिल्लं । भुत्तं पयाममसमं सुभोयणं पुंडरीएण ।। ६७० ॥
भोयणावसाणे य गहियहत्थुध्वट्टणाइय(य)-तंबोलविसेसो. संपत्तो रइहरं। भणिओ य अंतेउरमहल्लओ-वाहिप्पउ अंतेउरं । महल्लयवाहिताणंतरं च संपत्तमंतेउरं। जं च केरिसं १-कप्पतरुवणं पित्र समुन्वेल्लबाहुलइयावियाणं, गंदणवणं पिव कोमलकरकिसलयाउलं, माणससरं पित्र कणयप्पहविसदृन्तवयणकमलं, मंदाइणीपुलिणं पिर्व परिमंदपयसंचारं । णिसणं समीवे । तओ 'छट्टण्डकालिओ व्व दियवरो पंवरभोयणलंमेण वहूयकालबम्भपरिपालणुप्पण्णरमणाभिलासो परं पीइमइगओ। तो तं दिणसेसं रयणि च जहकर्म संतोसणिवत्तियरइविलासो अच्छिउं पयत्तो । णवरि य बहुयत्तणो भोयगस्स, परियड्ढियत्तणओ रइपरिस्समस्स, ववकिसत्तणओ अंगाणं, समुप्पण्णसीयलविलेवणावलुमो ण परिणओ.से आहारो, संजाया से विसइया। तो तिव्ववियणाविसेसायड्ढियजीविओ मओ समाणो णिरत्यीकयतहाविइचिण्णतवचरणो णिरयं गो पुंडरीओ। सो वि हु कणिटो से सहोयरो तहाविहपरिणामगहियसमणलिंगो गओ तण्णयरीओ चिंतिउं पयत्तो, कह ?
बहुजाई-जरा-जम्मण-मरणुव्वत्तणपयत्तणीरम्मि । गुरुकम्मणियरणिन्भरविसदृदुल्लंघलहरिम्मि ॥ ६७१॥ पसरन्तकाम-कोहाइकुडिलकुंभीरपक्कगाहम्मि। हियउम्मुच्छाविसमुच्छलन्तमच्छच्छडोहम्मि ॥ ६७२ ॥ दुव्वाररोयमयरोवरुद्धहम्मन्तजंतुणियरम्मि । पियविप्पओगवड्ढन्तविरहवडवाणलिल्लम्मि ।। ६७३ ॥ इय एरिसम्मि संसारसायरे दुल्लहम्मि मणुयत्ते । धण्णो हं जेण मए पत्तं समणतणमणग्यं ॥ ६७४ ।।
एवं च पतिसमयं पवड्ढन्तमुहपरिणामो गंतुं पयत्तो। पत्तो एक्कं गाम । तहिं च गरुयाभिग्गहाइसयअन्तपंतासणो जहाविहिकयभोयणपरियम्मो समागए रयणिसमए कयससमयावस्सओ णिवण्णो एक्कम्मि सुण्णहरे। तओ मुकुमारत्तणओ सरीरयस्स, अभुत्तपुचत्तओ कुभोयणस्स, कुसेज्जासयणत्तणओ अंगाणं ण जिण्णं भोयणं । समुप्पण्णं पोहसूलं, वियंभिया अरती, समुन्भूया"सिरोवेयणा। एत्थावसरम्मि य काऊण हियए धीरेय, अवलम्बिऊण गरुयावढंभ, अंगीकाऊण साहस, चिंतिउं पयत्तो-“णं मह एयपज्जवसाणो चेव जियलोओ। अहवा किमेइणा चिंतिएणं ? धण्णो हैं, जेण
बहुभवकोडिसंहस्सेहि दुल्लहे पावियम्मि मणुयत्ते । पत्तं अपत्तपुव्वं सामण्णं बहुभैवेहि पि॥ ६७५ ॥
१ नियत्तिय जे । २ वित्थरिय जे।३ इविहवर्षिस 'रुगणं सू । ५ सरं वसू । ६ व मंद जे । ७ छ?णका । ८ पउर जे । पहूय जे। १० 'कहं ' इति सूपुस्तके नास्ति । ११ सिर जे । १२ वीरयं जे । १३ सहस्सम्मि दुलहे पाविकण मंजे। १४ भवेसुं पिजे।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org