Chaupannamahapurischariyam

SR No.: 001442
Original Sutra Author: Shilankacharya
Author: Amrutlal Bhojak, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2006
Total Pages: 464
Language: Prakrit, English, Hindi
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 14 MB

Page 285

२०२
चउप्पनमहापुरिसचरिय।
मीसेसचित्तसंतावणासणो कोत्थुहो मणी एस । सामण्णपत्थरक्खंडविभमो पेच्छ कह जाओ१॥ २३८ ॥ इय जाणिऊगमम्हाणमेवमंतो त्ति विहिवसपयट्टो । मोत्तूण सोयपसरं दिजउ कज्जे मणी धीरे !॥ २३९ ।।
ता मुणिऊण य एयं, अवहत्थिऊण सोयपसरं, अवलंबिऊण हियएण उच्छाई, समत्थिऊण मत्थय, मोत्तूण सोयणियरं, गच्छ दाहिणमहुरं पंडवाणं सयासं जाब सलिलाणयणणिमित्तं गओ हलाउहो णाऽऽगच्छइ ‘मा सो त्रि भाइवहमणुचिहिस्सइ' त्ति । ताव एयं कोत्थुहरयणं साहिण्णाणं तेसिमोप्पेऊण साहियव्या अम्हाण पउत्ती। मम वयणाओ भणियबमेयं जहा-जायस्सावस्सं पाणिणो मरणं, अधिराओ सबसंपयानो, एवमत्रसाणं तुम्हाणमम्हाणं च दंसणं, ता खमियध्वमम्हाणमविणयचेटियं"। ति भणिऊण 'सिग्घयरं गन्छ, पराहुत्तणिमियचलणपयणिक्खेवेणं च गन्तव्य' ति भणिए गओ जराकुमारो।। ___ माहवो विपउरपलोटमाणसोणियप्पवाहो वियणावसवियंभियाउन्बवेयणो तण्हासुसंततालु-उट्ठउडो सिरणिमिणकरजलिउडो ‘णमो जिणाणं, णमो भगवओ रिहणेमिस्स जेण केवलणाणेण सयललोया-ऽलोयवत्तिणो दिट्ठा जीवाइणा पयत्या, धष्णा ते संवाइणो कुमारा जेहिं सहियमणुष्ट्रिय ति [ ? भणंतो] पाउरिऊण णुवण्यो । ता समुद्धाइओ उद्धं जीवियंतकारी पहंजणो । तओ घोरम्मि कंतारकाणणम्मि दरमिलायच्छिवत्तो वाससहस्सावसाणे णिययाउयस्स काल मुवगओ कण्हो ति। ___इओ य बलदेवो वि घेतूण सरवराओ णलिणिदलम्मि सलिलं अंतोवियंभिउद्दामहिययावेओ अणिमित्तइयाणिहरिटपसरो समागओ तमुद्देसं । 'पहकिलामियत्तणओ पमुत्तो' ति मण्णमाणो णिमिऊणेक्कैपदेसम्मि तं जलं सिणेहाउलियमाणसो णिसण्णो समासणपदेसे । नाव णियच्छए वयणकमलम्मि णीलमच्छियाओ समल्लियंतीओ । दद्रुण संभमुन्धूयभयविसेसविसयं करयलेणमवणीयं बयणाओ कोसेयसिचयं । दट्टैण य विमुक्कजीयं सहोयरं मुच्छारसमिलतलोमणो जिवडिओ धरणीयले । समासा(स)सिऊग य रोसबसविमुक्कसीहणायमुहलियवणंतरालो दढपयक्खेवकंपियमहीयलो जंघाणिहसमुमुमरियपायवो कयभुयप्फोडणफुडियपडिरयो जंपिउं पयत्तोरे रे मिच्छाहम ! भीरु !दीण ! जिल्लज्ज ! जुजइ किमेयं । विणिवाइउं इमं मम सहोयरं हीण ! तुई जंतुं ? ॥२४॥
मुत्तुम्मत्त-पमचे वाले महिलायणे व जो पुरिसो । पहरेइ णिदियायरणणिदिओ सो अदट्टन्यो ।। २४१ ।। जइ तुह भडावलेवो बाहुबलं वा तणुम्मि सामत्यं । अस्थि ति ता इओ एहि णिदियायार ! णिल्ज ! ॥ २४२ ।। इय एवं दूसहसोयपसरपक्यिंभिउब्भडावेओ । ता धाइ ता णियत्तइ पासम्मि पुणो समल्लियइ ॥ २४३।।
आगंतूण य समीवम्मि पयलंतवाहसलिलपव्वालियाणणो विमुक्कऽकंदणीसणो विलविउं पयत्तो-हा महंकसंवड्ढिय ! हा कणिट्टय ! हा तिहुयणेक्कधीर ! हा महारह ! । अवि य
आसि भणंतो तं 'रोहिणेय ! महे वल्लहो सि अच्चत्यं । तं तुमए संपइ कह णु वीरें ! विवरीयमायरियं? ॥२४४॥ आवइवडिओ अण्णो वि उज्झिउं णेय जुज्जइ भडाण । किं पुण सहोयरो वच्छलो य जेट्ठो पियासरिसो?॥२४५।। बालत्तणम्मि सरिसेहि कीलियं ताई कीलियब्वाइं । एत्ताहे पम्हुसिऊण णवर एको चिय पउत्यो ।। २४६ ॥ इय णेहणिब्भरुप्पण्णसोहियं मेल्लिउँ ममं रणे । णो जुज्जइ भुवणेकल्लवीर ! तुम्हाण सविसेसं ॥ २४७ ॥ ताव य--- विगयच्छाओ आमेल्लियंबरो वियलियंसुपन्भारो । हलहरसोएणं पिव रवी वि अत्यंतरं पत्तो ।। २४८ ॥
तो घलएवेण भणियं-"कण्ह ! कीस अज वि णिहावसगओ ?, संझासमओ वट्टइ, ण य उत्तमपुरिसाणं संत्रासमए सुप्पति । भीसणमरण्णमेयं, तमपउरा रयणी, भमन्ति भीमसत्ताणि, रुंजंति केसरिणो, घुरुहुरंति सद्ला, घुरुकंति
वीर । जे । १ तेसिमप्पे जे। कदेसम्मि सू। ४ णदेसे सू । ५ संभवुम्भू जे। ६ महजे । . ह हंतु स । ८ 'पोर ! जे । ९ मम जे । १. धीर!जे।