Nandisutram

SR No.: 001441
Original Sutra Author: Devvachak
Author: Punyavijay, Vasudev S Agarwal, Dalsukh Malvania
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 1966
Total Pages: 248
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Philosophy, Metaphysics, & agam_nandisutra
File Size: 24 MB

Page 165

१३८
मलधारिश्री-श्रीचन्द्रसूरिविनिर्मितं पितिप्पितेण आणितओ। तेण कहियं । थेरो भगति-मुयह गद्दभे, जत्थ गद्दभा उस्सिघंति ले ति य तत्थ पाणितं । खइतं, पीता य । अण्णे भणंति-उस्सिघणाए चेव जलासतगमणं ७॥
लक्खणे-पारसविसए आसरक्खओ। धीताए तस्स समं संपत्ती। ताए भणितो-वीसत्थाणं घोलचम्म पाहणाणं भरेऊणं रुक्खाओ मुयाहि, तत्थ जो ण उत्तसति तं लएहि; पडहयं च तालेहि, बुज्झावेहि य खक्खरेणं, जो ण उत्तसति तं लएहि । 5 सो वेतणगकाले भणति-मम दो देहि अमुगं च अमुगं च । तेण भणितं-सव्वे गेण्हाहि, किं ते एतेहिं ? । णेच्छति । भजाए
कहणं-धीता से दिजउ । सा नेच्छति । सो तीसे वड्ढतिदारगं कहेति-लक्खणजुत्तेणं कुडुंब परिवड्ढति त्ति-एगस्स मातुलएणं धूता दिण्णा । कम्मं न करेइ । भजाए चोतितो दिवे दिवे अडवीओ रित्तओ एति, छद्रे मासे लद्धं । कुलवो सतसहस्सेणं सेद्रिणा लइओ 'अक्खयणिहि' त्ति ८॥
___ गंथिम-पाडलिपुत्ते नयरे पालित्तगआयरिया अच्छंति । इतो य जाणएहिं इमाणि विसज्जिताणि पाडलिपुत्तं-सुत्तं 10 मोहियगं १ लट्ठी समा २ समुग्गओ ३ त्ति । केणइ ण णाताणि । पालित्तयआयरिया सदाविता-तुब्भे जाणह भगवं !? ति ।
बाढं जाणामि । सुत्तं उण्होदये छुढं, मयणं विराय, दिदागि अग्गयाणि । दंडओ पाणिते छूढो, मूलं गरुयं । समुग्गतो जउणा घोलितो उण्होदए कढितो, उग्घाडितो य । तेण वि य लाउगं राइलेऊग रयगाणि छूढाणि, तेजगसिचणीए सिवेऊग विसज्जितं । अभिदंता फेडह । ण सक्कितं ९ ॥
___अगदे-'परबलं णगरं रोहेउं एति' त्ति रायाए 'पाणिताणि विणासियत्वाणि' [त्ति ] विसकरो पाडितो । पुंजा कया । 15वेजो भणति-सयसहस्सवेही। कई ? । वीणाऊ हत्थी आणितो, पंछवालो उप्पाडितो, तेणं चेव वालागणं तत्थ विसं दिण्णं,
विवण्णं करेंतं चरंतं दीसति । एस सव्वो विसं, जो वि खाति एतं सो वि विसं, एवं सतसहस्सवेही। अत्थि निवारगविधी?। 'बाढं । तत्थेव अगदो दिण्णो, पसमंतो जाति १०॥
रहियगणियाए एगं चेव-पाडलिपुत्ते दो गणियातो-कोसा उवकोसा य | कोसाए समं थूलभदसामी अच्छितओ आसी। पच्छा पवइतो । ताहे वरिसारत्तो तत्थेव कतो । साविगा जाता, अबंभस्स पच्चक्खाति णण्णत्थ रायाभियोगेणं ।
या आराहितो। सा दिण्णा । सा थुलभदसामिस्स अभिक्खणं अभिक्खणं गुणे गेण्हति, तं ण तहा उवचरति । सो ताए अप्पणो विण्णाणं दरिसेउकामो। असोगवणियभूमि गतेणं अंबपिंडी छोडिता कंड'खं अण्गोण्णं लाएंतेण अच्च अद्धचंदेण छिण्णा गहिता य । तहि वि ण तूसति, भणति-किं सिक्खितस्स दुक्करं ? । भणति-'पेच्छ मम' ति सिद्धत्थगरासिम्मि णच्चिया सूयीण अग्गयम्मि य कणियारपुष्फपोइयासु । सो आउट्टो । सा भणति
ण दुक्कर तोडिय अंबपिंडी, ण दुक्करं णच्चिउ सिक्खियाए। तं दुक्करं तं च महाणुभाग, जं सो मुणी पमयवणम्मि वुत्थो ११ ॥
"सीता साडी दीहं च तणं अवसवगं च कोंचस्स" एगं चेव-रायपुत्ता आयरिएणं सिक्खाविता । दव्वलोभी य सो राया तं मारेउं इच्छति । तो दारगा चिंतेंति-एतेणं अम्हं विजा दिण्णा, उवाएण नित्थारेमो । जाहे सो जेमतो एति ताहे ण्हाणसाडियं मग्गति । ते सुक्खयं भणंति-अहो ! सीता साडी । बारमुहं तणं देंति, भणन्ति अहो ! दीहं तणं । पुत्वं कोंचएणं
पदाहिणीकरेंति, तदिवसं अपयाहिणीकतो । परिगतं जहा-विरत्ताणि, पंथो दोहो-सीताणं, तं ममं काउ मग्गंति-त्ति णट्ठो १२ ॥ 30 णेन्बोदये-वणियभजा चिरपउत्थे पतिम्मि दासीए सम्भावं कहेति-पाहुणगं आणेहि-त्ति भणिता । तीए पाहुणतो आणीतो, आयुसं च से कारियं । रत्तिं पवेसितो तिसाइओ। नेव्वोदगं दिण्णं । मतो। देउलियाए उज्झितो। 'अहुणकय
१ पितृप्रियेण जेटि० ॥ २ स्मशानम् ॥ ३ क्षुरकर्म जेटि० ॥