________________
१३६
मलधारिश्री-श्रीचन्द्रसूरिविनिर्मितं दहंतेसु पुणो वि पट्टविऊग समगं पुरिसा पेसिता । ते णं भणंति–ते दढं अपड्डुगा । ‘एसो मंदसंघयणो' त्ति भणितुं तं चेव पवण्णा । एवं नातं १६ ॥
पुत्ते जाते एगो वागियतो भज्जाहिं समं अन्नं रजं गतो । तत्थ मतो । तातो दो वि भणंति 'पुत्तो' त्ति पुत्तनिमित्तववहारो न छिजति । अमच्चो भणति-दव्वं विरिंचितुं दारगं दो भागे करेह करकचएणं । एगा भणति-एवं होतु । माता 5 भणति-एतीसेव पुत्तो, मा मारिजउ । तीसेव दिण्णो १७ ॥
मधुसित्थे-काइ कोलिगिणी उभामइलिया । तेणेव विहाणेण दरिसितं । णाता उब्भामइल त्ति १८ ॥
मुदियाए-पुरोहितो निक्खेवए घेत्तूणं अण्णेसि न देति । अण्णदा दमएग ठवियं । पडियागतस्स ण देति । सो पिसाओ जातो। अमच्चो वीधीए जाति । भणति-देहि भो पुरोहित ! मम तं सहस्सं । तस्स किवा जाता, रण्णो कहितं । रण्णा भणितं
देहि । 'ण गेण्हामि' त्ति भणति । अण्णदा रायाए समं जूयं रमति, नाममुद्दागहणं । रायाए सलक्खगं गहाय मणूसस्स हत्थे 10 दिण्णा । [भज्जा से मग्गिया-] अमुगं कालं साहस्सो णउलओ दमएण ठवितो तं देहि, इमं अभिण्णाणं । दिण्णो, आणितो। अण्णाणं णउलाणं मझे कतो । सो सहावितो । पञ्चभिण्णातो। पुरोहितस्स जिब्भा छिण्णा १९॥ .
अंके-तहेव एगेण निक्खित्तं लंछेऊणं । इतरेण हेदा गहित्ता उस्सिव्वित्ता कूडरूवगाणं भरितो, पच्छा तहेव सीवियं । आगतस्स अल्लितो । सा मुद्दा उग्घाडिया जाव कूडरूवगा । ववहारो। केत्तिया रूवगा ? । सहस्सं । गणणे ऊणगं जातं ।
तहा तडियओ ण तीरति सिबेउं, एवं णातं २०॥ 15 णाणए-तहेव निक्खेवतो । पणा छूढा । आगतस्स दिण्णो णउलतो । पणे पुच्छा । राउले ववहारो। कालो को आसि ?। अमुगो । अहुणत्तणगा एए पणा । सो चिराणओ कालो । डंडिओ २१ ॥
भिक्खू-तहेव निक्खेवगं न देइ । जूतकारा ओलग्गिता । तेहिं पुच्छितेणं सब्भावो कहितो । ते रत्तवडगवेसेणं गता सुवण्णगस्स खोट्टिताओ गहाय । अम्हे वच्चामो, चेइयं बंदामो, इमं अच्छउ। सो य पुब्वभणितो एतम्मि अंतरे आगओ।
तेण मग्गितं । ताहे लोभिल्लताए दिण्णं । 'अण्णे वि भिक्खू एंतगा, तो एगाए मंजूसाए चेव कन्जिहिति' त्ति निग्गता २२ ।। 20 चेडगनिहाणे त्ति-दो मित्ता । तेहिं निहाणगं दिटुं । कल्ले सुनक्खत्ते णेहामो त्ति । एगेण रत्तिं उक्खणिऊण इंगाला
छढा । बितियदिवसे गता इंगाले पेच्छंति । सो धत्तो भणति-अहो! अम्हं मंदपण्णता. इंगाला जाता। तेग जातं-हरियं. न दरिसेति । तस्स पडिमं करेति, दो मक्कडए गेण्हति, तस्स उवरिं भत्तं देति, ते छुहाइया तं पडिमं चडंति । अण्णदा भोयणगं सज्जितं । दारगा तस्सच्चया आणिता संगोविता, ण देति, भणति-मक्कडगा जाता। आगतो एत्थ लेप्पगठाणे उवेसावितो।
मक्कडगा मुक्का, किलिकिलेता तस्स उवरिं विलग्गा । णायं । दिण्णो भागो २३ ॥ 25 सिक्खा अत्थे धणुव्वेए-एगो रायपुत्तो जधा सेणितो तहा हिंडंतो एगत्थ ईसरपुत्तए सिक्खावेति । दव्वं विद्वत्तं ।
तेसि पितिमीसगा चितेंति-बहुतं दव्वं एतस्स दिण्णं, जइया जाहिति तइया मारेजिहिति । तेण णातं, संचारितं णायगाणं, जहा-हं रत्तिं छाणपिंडए णदीए छूभीहामि ते लएजाह । तेण गोलगा वलिता-एसा अम्हं विहि त्ति । तिहिपचणीसु दारएहि समं णदीये छूभति । एवं निव्वाहेऊण नट्ठो २४ ॥
अत्थसत्थे-एगेण पुत्तेण दो सवत्तीओ। ववहारो ण छिज्जति । इतो य देवी गुश्विणी उज्जाणियं गता । ताओ उवद्रि30 ताओ। सा भणति-मम पुत्तो जो होहिति सो अत्थसत्थं सिक्खिहिति, एतस्स असोगस्स हेट्ठा णिवेट्ठो ववहारं छिंदिहिति, ताव
दो वि अविसेसेणं खाह पियह त्ति । जीसे ण पुत्तो सा चिंतेति-एत्तियो ताव कालो लद्धो त्ति पडिस्सुतं । णाता-ण एसा २५ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org