Nandisutram

SR No.: 001441
Original Sutra Author: Devvachak
Author: Punyavijay, Vasudev S Agarwal, Dalsukh Malvania
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 1966
Total Pages: 248
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Philosophy, Metaphysics, & agam_nandisutra
File Size: 24 MB

Page 161

१३४
मलधारिश्री-श्रीचन्द्रसूरिविनिर्मितं
छायाए न उण्हेणं, न छत्तणं न आगासेणं, न पादेहिं न जाणेणं, न पंथेणं न उप्पहेणं, ण ण्हाएणं ण मलिणेणं ति । पच्छा अंगोहली काऊग चक्कमज्झभूमीए एडिक्कगे एगं पादं काऊग चालणीणिहिउत्तमंगो संज्झासमयम्मि अमावासाए आगतो । रण्णा पूतितो “गंधव्वमुरवसदो" इत्यादीमां गाथां स पपाठ । आसण्णे य सोवितो । जामविउद्रेण रण्णा सद्दाइतो-सुत्तो? जग्गसि? । भणति-सामि ! जग्गामि । सो सुत्तो विबुद्धो उठ्ठितो । रण्णा भणितो-जग्गसि ? त्ति । जहा आणवेह । किं तुण्हिक्को अच्छसि । 5 तेण भणितं-चिंतेमि। किं चिंतेसि । भणति-अस्सत्थपत्ताणं किं बिटो महल्लो? उदाहु छिधा ? । किह ते चिंतितं । भणतिदो वि समाणि १० । बितिए जामे छालियालिडियाओ वातेणं ११ । तइए खाडइला जत्तिया पंडरगा तेत्तिया कालगा, जत्तियं च पुंछं तत्तिय सरीरं पि आयामेणं १२। चउत्थे जामे सदावितो वायं ण देति, तेण कंबियाए छित्तो उद्रितो । भणतिकि जग्गसि ? सुवसि ? । भगति–जग्गामि । किं करेसि? । चितेमि । किं चिंतेसि ? । चिंतेमि–कतिहिं सि तुम जातो? ति।
कतिहिं । तेण भणितं-पंचहिं । केण केण ? । रण्णा वेसमणेणं चंडालेणं रयएणं विछिएणं । तेण माया पुच्छिया, निब्बंधे कहियं 10. जहा-रायबीयपसूयत्तगओ रण्णा, उदरत्थे वेसमगजक्खपडिमासव्वंगालिंगगाभिप्पायसंपायगाओ वेसमणेणं, उउण्हाणसम
णंतरमेव चंडाल-यगर्दसणे तदभिलासभावाओ तज्जायत्तणमवि, तहा विछियभक्खणदोहले जाए कणिक्कामयस्स तस्स भक्खणेण तस्संपायणाओ विछिएण वि। सो पुच्छितो-किह ते णाय ? ति । सो भणति-येन यथा न्यायेन रज्जं पालेसि तेण णज्जसि रायपुत्तो त्ति, वेसमणो दाणेणं, रोसेणं चंडालो, सव्वस्सहरणेणं रयओ, पुण जेण ममं कंबियाए घट्टिहसि तेण विछितो त्ति १३ । तुट्ठो राया, सव्वेसि उवरिं ठवितो, भोगो य से दिण्णो १ । 15 पणियए-दोहिं पणितगं' बद्धं । एगो भणति--जो एताओ लोमसियातो खाति तस्स तुमं किं देसि ? । इतरो भणति
जो जिप्पति तेण जो नगरदारे मोदओ ण णीति सो दायचो । एगो जिओ । इतरो मग्गति । सो से रूवगं देति । इतरो णेच्छति । ताहे दोण्णि, जाहे सतेहिं वि ण तसति ताहे तेग जूयकारा ओलग्गिता । बुद्धी दिण्णा । ताहे पूवितावणाओ एग मोदगं गहाय इंदखीले ठवेति, भगितो-गीहिं मोदगा!। ण णीति । जितो २॥
रुक्खे-फलाणि मक्कडा ण देति । पाहाणेहिं हता । तेहिं फला खित्ता ३ ॥ 20 खडडुए-पसेणती राया । पुत्तो से सेणिओ रायलक्खणसंपण्णो, तस्स किंचि ण देति ‘मा मारिजिहि' ति । सो
अद्वितीए निग्गतो बेण्णायडं आगतो एगस्स सिट्ठिस्स आवणे ठितो। तस्स लाभो तप्पभावेणं । सो भत्तं देति । धूताए संपको। दिण्णा । रायाए लेहो विसज्जितो । सो आपुच्छति । सा पतिभणति-तुब्भे कहिं ? । सो भणति-अम्हे पंडरकुड्डगा रायगिहे गोवाला पसिद्धा । गतो। आवण्णसत्ताए दोहलो देवलोगचुतस्स । अभयं सुणेज्जामि । सेट्ठी दव्वं गहाय उवट्ठितो रणो। रण्णा
गहितं, उग्धोसियं । पुत्तो जातो, अभओ त्ति णामं कतं । पुच्छति-मम पिता कहिं ? ति । ताए कहियं । भणति-वच्चामो त्ति । 25 सत्येण समं वच्चंति । रायगिहस्स बहिया ठियाणि । गवसंतो गतो। राया मंतिं मग्गति । सुक्खकूवे खड्डुगं पाडितं-जो
गेण्हति हत्थेणं तडे ठितो तस्स राया वित्तिं देति । अभएण दिदं, छाणेण आहतं, सुक्खे पाणितं मुक्कं, तडे संतएण गहितं । रण्णो समीवं णीतो । पुच्छति-को तुम ? । भणति-तुब्भं पुत्तो त्ति । किह वा ? किं वा ? । सव्वं परिकहितं । तुट्ठो, उच्छंगे कतो । माता पवेसिज्जन्ती मंडेति । तेण वारिया । अमच्चो जातो ४ ॥
पडे-दो जणा व्हायन्ति, एगस्स दढो पडो, एगस्स जुण्यो । जुण्णइत्तो दढं गहाय पद्वितो । इतरो मग्गति । सो ण 30 देति । ववहारो । महिलातो कन्तावितातो । दिण्णो जस्स सो । अण्णे भणंति-सीसाणि ओलिहिताणि, एगस्स उण्णापडतो, एगस्स सोत्तिओ५॥
१ होडा जेटि०॥