________________
eatisesesesecrecesesecacheese
फलद्वारेण वतमान तथा सलोत्तरगुणभेदाः अपगत आधिकलमावेदित भय
नायोत्सवस्थितोऽशेष चारित्रक्रियामा
से सबदंसी अभिभूयनाणी, णिरामगंधे धिइमं ठितप्पा। अणुत्तरे सबजगंसि विजं, गंथा अतीते अभए अणाऊ ॥ ५॥ से भूइपण्णे अणिएअचारी, ओहंतरे धीरे अणंतचक्खू ।
अणुत्तरं तप्पति सूरिए वा, वइरोयर्णिदे व तमं पगासे ॥६॥ 'स' भगवान् सर्व-जगत् चराचरं सामान्येन द्रष्टुं शीलमस्य स सर्वदर्शी, तथा 'अभिभूय' पराजित्य मत्यादीनि चखार्यपि ज्ञानानि यद्वर्तते ज्ञानं केवलाख्यं तेन ज्ञानेन ज्ञानी, अनेन चापरतीर्थाधिपाधिकसमावेदितं भवति, 'ज्ञानक्रियाभ्यां मोक्ष' इति कृता तस्य भगवतो ज्ञानं प्रदर्य क्रियां दर्शयितुमाह-निर्गत:-अपगत आमः-अविशोधिकोव्याख्यः तथा गन्धो-विशोधिको| टिरूपो यस्मात् स भवति निरामगन्धः, मलोत्तरगुणभेदभिन्ना चारित्रक्रियां कृतवानित्यर्थः, तथाऽसमपरीषहोपसर्गाभिद्रुतोऽपि निष्प्रकम्पतया चारित्रे धृतिमान् तथा-स्थितो व्यवस्थितोऽशेषकर्मविगमादात्मस्वरूपे आत्मा यस्य स भवति स्थितात्मा, एतच्च ज्ञानक्रिययोः फलद्वारेण विशेषणं, तथा-नास्योत्तरं-प्रधानं सर्वसिमपि जगाते विद्यते (यः) स तथा, विद्वानिति सकलपदार्थानां
करतलामलकन्यायेन वेत्ता, तथा बाह्मग्रन्थात् सचित्तादिभेदादान्तराच कर्मरूपादू 'अतीतो' अतिक्रान्तो ग्रन्थातीतो-निर्ग्रन्थ | मना. २५/ 1 तस्य परमानेडितमिल्यादिवदवयववाचित्वेन षष्ठी । सूत्रकृताङ्गं इत्यर्थः, तथा न विद्यते सप्तप्रकारमपि भयं यस्यासावभयः समस्तभयरहित इत्यर्थः, तथा न विद्यते चतुर्विधमप्यायुयस्य स भव-18६ श्रीमहाशीलाङ्का- त्यनायुः, दग्धकर्मबीजलेन पुनरुत्पत्तेरसंभवादिति ॥५॥ अपिच-भूतिशब्दो वृद्धौ माले रक्षायां च वर्तते, तत्र 'भूतिप्रज्ञ' वीरस्तव्य. चाीय- प्रवृद्धप्रज्ञः अनन्तज्ञानवानित्यर्थः, तथा-भूतिप्रज्ञो जगदक्षाभूतप्रज्ञः एवं सर्वमङ्गलभूतप्रज्ञ इति, तथा 'अनियतम्' अप्रतिबद्धं परित्तियुतं
ग्रहायोगाचरितुं शीलमस्यासावनियतचारी तथौर्घ-संसारसमुद्र तरितुं शीलमस्य स तथा, तथा धी:-बुद्धिस्तया राजत इति ॥१४५॥
| धीरः परीपहोपसर्गाक्षोभ्यो वा धीरः, तथा अनन्तं-ज्ञेयानन्ततया नित्यतया वा चक्षुरिव चक्षुः केवलज्ञानं यस्यानन्तस्य वा लोकस्य पदार्थप्रकाशकतया चक्षुर्भूतो यः स भवत्यनन्तचक्षुः, तथा यथा-सूर्यः 'अनुत्तरं सर्वाधिकं तपति न तमादधिकस्ता|पेन कश्चिदस्ति, एवमसावपि भगवान् ज्ञानेन सर्वोत्तम इति, तथा 'वैरोचन:' अग्निः स एव प्रज्वलितखात् इन्द्रो यथाऽसौ तसामोपनीय प्रकाशयति, एवमसावपि भगवानज्ञानतमोऽपनीय यथावस्थितपदार्थप्रकाशनं करोति ॥ ६॥ किश्च
अणुत्तरं धम्ममिणं जिणाणं, णेया मुणी कासव आसुपन्ने । इंदेव देवाण महाणुभावे, सहस्सणेता दिवि णं विसिट्टे ॥ ७ ॥ से पन्नया अक्खयसागरे वा, महोदही वावि अणंतपारे।
॥१४५॥ अणाइले वो अकसाइ मुक्के, सक्केव देवाहिवई जुईमं ॥८॥ •भूति. प्र. । २ या प्र० । ३ भिक्ख् । नासोत्तरोऽस्तीत्यनुत्तरस्तमिममनुत्तरं धर्म 'जिनानाम् ऋषभादितीर्थकता सम्बन्धिनमयं 'मुनि:' श्रीमान् वर्धमानाख्यः 'काश्यप गोत्रेण 'आशुप्रज्ञ' केवलज्ञानी उत्पन्नदिव्यज्ञानो 'नेता' प्रणेतेति, ताच्छीलिकस्तृन्, तद्योगे 'न लोकाव्ययनिछे' (पा० २-३-६९) त्यादिना पष्ठीप्रतिषेधाद्धर्ममित्यत्र कर्मणि द्वितीयैव, यथा चन्द्रो 'दिवि' स्वर्गे देवसहस्राणां 'महानुभावो' महाप्रभाववान् ‘णम्' इति वाक्यालङ्कारे तथा 'नेता' प्रणायको 'विशिष्टो' रूपबलवर्णादिभिः प्रधान एवं भगवानपि सर्वेभ्यो विशिष्टः प्रणायको महानुभावश्चेति ॥ ७॥ अपिच-असौ भगवान् प्रज्ञायतेऽनयेति प्रज्ञा तया 'अक्षयः' न तस्य ज्ञातव्येऽर्थे बुद्धिः प्रतिक्षीयते प्रतिहन्यते वा, तस्य हि बुद्धिः केवलज्ञानाख्या, सा च साद्यपर्यवसाना कालतो द्रव्यक्षेत्रभावैरप्यनन्ता, सर्वसाम्येन दृष्टान्ताभावाद् , एकदेशेन वाह-यथा 'सागर' इति, अस्स चा विशिष्टखात् विशेषणमाह-'महोद| घिरिव' खयम्भूरमण इवानन्तपारः यथाऽसौ विस्तीर्णो गम्भीरजलोऽक्षोभ्यश्च, एवं तस्यापि भगवतो विस्तीर्णा प्रज्ञा स्वयम्भूरमणानन्तगुणा गम्भीराक्षोभ्या च, यथा च असौ सागरः 'अनाविल:' अकलुपजलः, एवं भगवानपि तथाविधकर्मलेशाभावादकलुपज्ञान इति, तथा--कपाया विद्यन्ते यस्यासौ कपायी न कषायी अकषायी, तथा ज्ञानावरणीयादिकर्मबन्धनाद्वियुक्तो मुक्तः, भिक्षुरिति कचित्पाठः, तस्यायमर्थः-सत्यपि निःशेषान्तरायक्षये सर्वलोकपूज्यले च तथापि भिक्षामात्रजीविखात् भिक्षुरेवासौ, नाक्षीणमहानसादिलब्धिमुपजीवतीति, तथा शक्र इव देवाभिपतिः 'युतिमान्' दीप्तिमानिति ॥ ८॥ किश्च१ स्थित्यपेक्षया शेयापेक्षया तु दम्यादिवदनाद्यनन्तकालगोचरैव ।
9099990secess
3290 0320SEX20
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org