________________
सटीके मूलशुद्धिप्रकरणे चतुर्थ स्थानकम् कल्लं पहायकाले समत्थतत्तिं मुणीण हं काहं । इय चिंतंतस्स झड त्ति जामिणी तस्स बोलीणा ॥३० तो जायम्मि पहाए पुच्छइ नियपरियणं जहा 'मुणिणो। निवसंति काय?' तेणावि अक्खियं इत्थ गिरिविवरे ॥३१ जम्हा दिणपंचग-सत्तगाओं पक्खाओं अहब मासाओ । दीसंति इओ इंता ते मुणिणो भत्त-पाणट्ठा ॥३२ तो परिवारनिदैरिसियमग्गेणं जाव सो तहिं पत्तो । ता पिच्छइ ते मुणिणो विचित्ततबसोसियसरीरे ॥ ३३ दट्टण तओ लजाऽवणयसिरो सूरिपायपउमम्मि । पणओ गुरुणा वि तओ दिण्णो वरधम्मलाभो सो(से)॥३४ भणियं च तेण 'भयवं! खमह महं जं पमायदोसेणं । नेय कया में तत्ती एत्तियकालं विमूढेण' ॥ ३५
तो पत्थावं नाउं गुरूहिँ से धम्मदेसणा विहिया । संवेयकरी परमा भवण्णवुत्तरणवरपोया ॥ ३६ तं सोऊणं जंपइ 'मुणिणो पेसेह मज्झ गेहम्मि । पडिलाहयामि जेणं अहापवत्तेहिँ वत्थूहि' ॥ ३७ ता तब्भावं नाउं गुरूहिँ सह तेण पेसिया मुणिणो। गिह पत्तण य तेण वि निरूविया रसबई सव्वा ॥३८ जाव न किंचि वि सिज्झइ घएण पडिलाहिया मुणी ताव । रोमंचकंचुइजनमुत्तिणा हट्ठतुद्वेण ॥३९ कालाइविसुद्धेण य तेण य दाणेण मोक्खफलयस्स । सम्मत्तमहातरुणो बीयं संपावियं तेण ॥ ४० तं च घयं परिभुत्तं सबाल-बुड्डाउलेण गच्छेण । सम्मं च परिणयं तं तत्ततवयंबिंदुनाएण ॥ ४१ एवं कमेण वत्ते वरिसारत्तम्मि सत्थवाहो वि । सत्थेण समं पत्तो अभिरुइए झत्ति नयरम्मि ।। ४२ तत्थ वि दट्ठण निवं कयसम्माणो य तेण नियभंडं । विणिवट्टइ मणचिंतियलाभाओ अहियलाभेणं ॥ ४३ घेत्तूण य पडिभंडं पुणो वि रण्णा विसजिओ संतो। संपत्तो नियगेहे सत्थेण समं सुखेमेणं ॥ ४४ तत्थ य निययमणोरहसंपायणतप्परस्स लीलाए । वच्चइ सुहेण कालो अणुहवमाणस्स विसयसुहं ॥ ४५ एवं कमेण पत्ते पज्जते' संचइत्तु सो देहं । तेणं दाणफलेणं मिहणगपुरिसो समुप्पण्णो ॥ ४६ उत्तरकुराइ मणहररूवो बत्तीसलक्खणसमेओ । समरूवजोव्वणाए पहाणनारीइ संजुत्तो ॥ ४७ कप्पतरुब्भवहियइविसयसुहसंगमेकदुल्ललिओ । पलिओवमतियमाडं भोत्तृणं सुरवरो जाओ ॥ ४८ सोहम्मे वरकप्पे, भासुरबुंदी पलंबवणमालो। तिपलियठिई [ ?य], तत्तो चइऊण महब्बलो जाओ ॥४९ इय उसमसामिचरियं वत्तव्वं ताव जाव मोक्खम्मि । सुर-नरवंदियचलणो संपत्तो खवियकम्मंसो ॥५० इय घयदाणेण धणो तेरसमभवम्मि जिणवरो जाओ। ता दाणम्मि पयत्तं कुणह सया निययसत्तीए ॥५१ धणसत्थवाहचरियं संखेवेणं मए समक्खायं । सेसभवग्गहणाइ य सेयंसकहाणए वोच्छं ।। ५२
[धनसार्थवाहकथानकं समाप्तम् । २८.]
साम्प्रतं ग्रामचिन्तकोदाहरणमाख्यायते
[२९. ग्रामचिन्तकोदाहरणम् ] अत्थि इहेव जंबुद्दीवे दीवे महाविदेहे वासे गामस्सेगस्स चिंतओ निरूविओ केणइ राइणा । सो ये अन्नया कयाइ तव्वयणेण चेव गहियजलपत्थयणो गिह जोग्गकट्ठाणयणनिमित्तं पंचसयाणि सगडाणि घेत्तूण पविट्ठो महाडविं। इओ य कहिंचि सत्थपरिभट्ठो तेण सगडमग्गेण तण्हा-छुहापरिकिलामियसरीरो परिब्भमंतो पत्तो तमुद्देसं एगो साहुगच्छो। दिट्ठो य तेण गामचिंतगेण । तओ 'हा ! कहमित्थ एए समागय ' त्ति चिंतंतो संभमेण
IC D निदंसिय। 2 A B भे भत्ती। 3A B°वुत्तारणपवरा। 4 C D वत्थेहिं । 5A Bण वि ते°। 60 D°यजलबि । 'जल' इति, 'बिंदु'शब्दस्योपरिगतं टिप्पन C D पुस्तकप्रतिकृतिकृद्भयां भ्रान्त्या मूलपाठे प्रक्षिप्त सुष्ठ सम्भाव्यते। 7 A B °ते तं च। 8 C D °राएँ म। 9 C D तो। 10 C D °णाई, से। 11 B य कयाइ, A पुस्तके पाठपतनम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org