________________
४१८
सिरिसोमप्पहसूरि-विरइयं पि न सहइ । न य निय-मणोगयं कस्स वि कहइ । जाया जणयस्स चिंता । भणिया अणेण मंतिणो-एत्थत्थे चिंतेह किंपि उवायं । मंतीहिं वुत्तं-देव ! दंसिज्जंतु इमीए रायकुमाराण पडिच्छंदया जइ कत्थ वि रागं करेज्ज । पेसिऊण पुरिसे आणाविया ते, दंसिया इमीए, न कत्थ वि वीसंता दिही । तुह पुण पडिच्छंदए दिहे थंभिय व्व ठिया, समुल्लसिओ सव्वंगं पुलओ, जायं सेय-जल-बिंदु-संदोह-सुंदरं भालवडं, वियंभिओ चंदण-जलद्दाइ-सिसिरोवयाराणं पि असो देह-दाहो ।
तुममेव चिंतयंती तुज्झ गुण-कित्तणं चिय कुणंती ।
तुममेव आलिहंती गमेइ दियहाइं सा बाला ||३५५६।। . दिहा य मए सा तदवत्था, तप्पडिच्छंदं च लिहिऊण समागओहं ति । तस्विसयं अणुरागं मुणिऊण कुमारस्स रन्ना मग्गिऊण वरिया पुरंदरजसा । विवाहत्थं महासामग्गीए चलिओ निहिकुंडलो | वच्चंतो रनमज्झे अवहरिओ तुरएण, पिच्छए गिरि-निकुंजे पज्जलंतं जलणं । गओ तत्थ कोउगेणं, दिहो चउकोण-दिन-दीवए दिप्पंत-जलण-कुंड-सणाहे मंडले निविहो कावालिगो, तस्स पुरओ भय-कंपंत-गत्ता एगा जुवई । चिंतियं कुमारेण
किमिमा बाला स च्चिय सुविणे हिते य जा मए दिहा । अन्ना वा ? नवधूयत्तणेण तीए असंभवओ ||३५५७।। विहिविलसियाण चित्तत्तणेण संभवइ सा वि किं अहवा । रक्खेमि रक्खसाओ व एयाओ तं च अन्नं वा ||३५५८।। इओ य कत्तियं कहिऊण भणियं कावालिगेण-'कुणसु दिहं जीवलोयं, सरसु इहदेवयं । एय-पज्जवसाणो ते जीवलोओ' त्ति । सा वि हा ताय ! हरिसेण महाराय ! हा पाणनाह ! निहिकुंडल कुमार । एसा असरणा अहं विवज्जामि त्ति जंपंती परुन्ना । तओ सा चेव एसा हरिसेण-धूया ते(मे) पिययमेति निच्छिऊण खग्गवग्गकरो हक्कारवभयंकरो रे रे अणज्ज ! किमेयमकज्जमारद्धं ?'ति भणंतो धाविओ कुमारो । तं च दहण मरण-भीओ पणट्ठो कावालिगो । पुरंदरजसा वि कहिऊण निय-वुत्तंतं आसासिया कुमारेण । पुच्छिया य- भद्दे ! कहमेयमवत्थं पत्ता सि ? । तीए वुत्तं-कुमार ! रयणीए सुहपसुत्ता अहं कहं पि हरिया इमिणा । पडिबुद्धाए य दिहो एत्थ एसो, पुव्वं पि तुह गुणे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
