________________
ર૭ ૧
सुमइनाह-चरियं
नवरं पलियं दहूण धम्म-दूओ मए समक्खाओ । देवीए दावियं पलियमिंदु-किरणुज्जलं रण्णो ||१८८४।। तं दहण नरिंदो हिम-संगम-दह-कमल-सम-वयणो । इत्ति तरंगिय-नयणो संजाओ बाह-सलिलेण ||१८८५।। तं फुसमाणा चेलंचलेण हसिऊण जंपए देवी । जइ लज्जसे जराए तो पडहं देव दावेमि ||१८८६।। जो देवं किल वुटुं भणिही तस्संग-निग्गहं काहं । तो भणइ निवो सुंदर ! जुत्तमिणं निविवेयाण ||१८८७।। जम्हा जयम्मि जीवा मूढा वुहृत्तणेण लज्जंता । पुण वि तरुणत्त-लुदा खिज्जति रसायण-निमित्तं ||१८८८।। वलि-पलिय-नासहेउं कुणंति तणुमद्दणोसहाईणि । "चंकम्मति सलीलं पुरओ तरुणीण तरुण व्व ||१८८१।। पुहा परेण बहुयं पि बिंति ते थेवमत्तणो जम्मं । गयजोव्वणा वि पयडंति उज्वणे जोव्वण-वियारे ||१८१०।। देवि ! मह पुव्व-पुरिसा अदिह-पलिया पलित्त-पूलं व । रज्जं परिहरिऊणं परलोय-समुज्जया जाया ||१८११।। जं पुण पयाण-कम्मं विलंघिउं रज्जमेत्तियं कालं । विहियं मए महंतो तं जाओ मह मणे मच्चू ।।१८१२|| ता संपइ पज्जत्तं रज्जेण विवेय-सेल-वज्जेण । परिचत्त-'सयल-संगो परलोय-हियं करिस्सामि ||१८१३|| इय नरवइ-वयणं मयणमंजरी सवण-दुस्सहं सोउं । परसु-निकत्त-वलय व्व धस त्ति धरणीयले पडिया ||१८१४।। विहिय-सिसिरोवयारा सत्थीभूया पयंपए एवं । जं पलिय-दंसणेणं मए कओ एस परिहासो ||१८१५।। तं नियइ-तुरंगेहिं निय-नयरे सज्जिया मए धाडी । तह नियइ-करेहिं मए अंगारायट्टणं विहियं ||१८१६।। ता काऊण पसायं देव ! इमं मा परिच्चयसु रज्जं । परिहासे वि कए किं जुज्जइ निव्वक्वरं काउं ||१८१७।।
· For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org