________________
१७०
सिरिसोमप्पहसूरि-विरइयं पुण आइच्च-पूयाए नियत्तिस्सइ ।' गया रायउत्तावासं, भणिया तस्स भिच्चे हिं - 'भगवई ! "जाणासि किं चि ?।' तीए भणियं- 'सव्वं जाणामि | भणह कज्जं ।' तेहि भणियं- 'अम्ह सामी रायपत्तो दढमसत्थो वइ । ता तं पउणीकरेसु ।' 'करेमि' त्ति भणंती नीया रायउत्त-सयासं । भणियं तीए एगते- 'रायउत्त ! सिहिधूया-पलोयण-खित्त-चित्तो ति छलन्ने सिणा छलिओ तुमं मयणेण । तेण असत्थ-सरीरो सि ।' ईसि हसिऊण वुत्तं रायउत्तेण- 'भयवइ ! कहं मुणियमिणं ?| अहवा दिव्वनाण-नयणो चेव तवस्सि-जणो होइ । ता तुमं चेव चिंतेहि सत्थत्तणोवायं ।' तीए भणियं- 'चिंतिओ चेव मए उवाओ । वच्च आइच्चहरे । तत्थ तीए सह दंसणं भविस्सइ ।' अह सिहिधूया सयणपरिगया गया आइच्चहरे । पूईऊण आइच्चं निग्गच्छंती तत्थागएण गहिया भुयाए रायउत्तेण | पुक्वरियमणाए । 'छिक्वाहं परपुरिसेण । न मे अग्गिं विणा सुद्धि'त्ति कड्डेह कट्ठाई | कह वि नियत्तिया जणएण । आगया निय-गेहं । तीए चेव रयणीए रायउत्तं घेतूण समागया परिव्वाइगा । जाओ दोण्हं पि संगमो । 'षट्कर्णो भिद्यते मन्त्रः'इति चिंतिऊण पसुत्तं परिव्वायगं जीरण-वत्थाईएहिं पिहिऊण पलीवियं घरं । निग्गयाई दो वि | गयाइं रायउत्त-आवासं । सेही वि दडं परिव्वाइयं धूय त्ति मन्नंतो विलविलं पवत्तो___ हा पुत्ति ! तए परपुरिस-फरिस-विहुराइ मग्गिओ अग्गी ।
दिल्लो न मए सयमेव साहिओ तह वि सो तुमए ||'१०४३|| काऊण तीए मय-किच्चाई पेसियाणि अहीणि तित्थे । रायपुत्तस्स वि कइवय-दिणेहिं तुझु धणं । भणिया सा- 'भद्दे ! स-देसं वच्चामो ।' तीए भणियं- 'किं तत्थ गमणेण ?| एत्थेव सव्वं पूरिस्सइ सेही । वच्च सेहि-हट्टे । मग्गसु दव्वेण महग्धं पट्टसाडीयं ।' गओ सो तत्थ । तहेव कयं । पेसिया पट्टसाडिया भज्जाए | तीए वि 'न पडिहासइ'त्ति न गहिया । एवं दो-तिनि-वेलाओ कयं । सेहिणा भणियं- 'सा चेव भज्जा इहागच्छउ । किं पाय-घसणेण ?।' समागया सा । तं दहण सेट्ठिया भणियं- 'रायउत्त ! मह धूया तए जया फरिसिया तया मह महंतो कोवो जाओ | रायपुत्तो तुमं ति न किं पि वुत्तं ।' रायपुत्तेण भणियं- 'मए एसा निय-भज्जा फरिसिया, न तुह धूया ।' सेहिणा वुत्तं- 'एसा मह धूया किं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org