________________
वज्जालगं
[ 486: ५०.१५
486) किं विहिणा सुरलोए एक्का वि न पुंसलि त्ति निम्मविया । साहीणो जेण ससी न बोलिओ नीलरंगस्मि ॥ १५ ॥ 487) पसरइ जेण तमोहो फिट्टइ चंदस्स चंदिमा जेण । तं सिद्ध सुमरि सिरिपव्वयाउ आणोसहं किंपि ॥ १६ ॥ 488) मा पत्तियं पि दिज्जसु पुंसलि सिविणे वि कामडहणस्स | जो अम्हाण अमित्तं चंदं सीसे समुव्वहइ ॥ १७ ॥ 489 ) असणं विप्पिय रे गव्वं मा वहसु पुष्णिमायंद | दीसिहिसि तुमं कइया जह भग्गो वलयखंडो व्व ॥ १८ ॥
१३२
486) [ किं विधिना सुरलोक एकापि न पुंश्चलीति निर्मापिता । स्वाधीनो येन शशी न निमज्जितो नीलरङ्गे ।। ] किं विधात्रा सुरलोक एकापि पुंश्चली न कृता यया ( शशी ) स्वाधीन आत्मायत्तो नैकट्यवशात्र मजितो नीलरंगे नीलीरागे' ।। ४८६ ॥
487) [ प्रसरति येन तमओघो भ्रश्यति चन्द्रस्य चन्द्रिका येन । तत्सिद्ध स्मृत्वा श्रीपर्वतादानयौषधं किमपि ।। ] प्रसरति येन तमओघोऽन्धकारनिकुरुम्बो, याति च चन्द्रस्य चन्द्रिका येन, तदौषधं श्री पर्वतात् स्मृत्वानय किमपि हे सिद्ध । श्रीपर्यंत : ' सर्वेषामौषधानां स्थानं, तत्र सिद्धा एव व्रजन्ति ।। ४८७ ॥
488) [ मा पत्रिकामपि दद्या: पुंश्चलि स्वप्नेऽपि कामदहनस्य । योऽस्माकम मित्रं चन्द्रं शीर्षे समुद्वहति ।। ] हे पुंश्वलि, स्वमेsपि कामदहनस्येश्वरस्य पत्रिकामपि मा दद्याः । ईश्वरः पत्रिकया न पूजनीयो द्विषन्नः । योऽयमीश्वरोऽस्माकम मित्रं चन्द्रं शिरस्युद्वहति ॥ ४८८ ॥
489) [ असतीनां विप्रिय रे ग मा वह पूर्णिमाचन्द्र । त्वं कदापि यथा भग्नो वलयखण्ड इव ॥ ] रे असतीनां विप्रिय चन्द्र ग मा वहस्व । कदापि त्वं द्रक्ष्यसे । कथम् । यथा भग्नो वलयखण्ड इव ||४८९ ॥
1 I adds : एतेन सर्वाभिः पुंश्चलीभिः स्वात्मानो मलिनीकृताः सन्तीति भावः । 2 I श्रीपर्वतो हिमवत्पर्वतः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
