________________
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
दिढेहिं वि दीहर-भल्लिभासुरुल्लेहिं तीए नयणेहिं ।। तह सु(सू)रो वि मारो जह हयहियओ खणं जाओ ।।६७३॥ सा लज्जासाहीणा नरिंदमाभासियं(उं) अपारंती । गहिऊण करे बालं दुइयं सा विसइ गब्भहरं ।।६७४।। सहि ! पडउ मज्झ दुक्खं लज्जावसवेविरा न सक्केमि । संभासिउं पि दूरे एयस्स विसेसकरणीयं ॥६७५।। सो एस महासत्तो जेणाहं दुद्रुवारणग्गहिया । मोयाविया सजीयं तणं व गणिऊण करुणाए ||६७६।। ता जाहि तुम बाहिं आसण-संभासणाइववहारं । कुणसु असेसं पच्छा तंबोल-विलेवणाइ(ई)यं ।।६७७।। इय भणिए सा बाला गहिऊण वरासणं नरिंदस्स । घणसामलमरगयमत्तवारणे ट्वइ सप्पणयं ॥६७८॥ इह उवविसह पसायं करेह मा अम्ह सामिणीए इहं । अवराहं गेण्हह देव ! कज्जसज्जेक्कहिययाए ॥६७९।। तो भणइ महाराओ न होति गुरु-देवकज्जनिरयाण । अवराहा संता वि हु दूरं दूरेण नासंति ॥६८०।। इह चेव देवदंसण-पवित्तवसुहायलम्मि अच्छिस्सं । गुरु-देवाणं पुरओ न होइ पडिवत्तिपत्थावो ॥६८१।। तीए परमग्गहेणं उवरोहपरव्वसो नराहिवई । सीहो व्व उठ्ठिऊणं उवविट्ठो आसणवरम्मि ||६८२।। वरफलिहघडियतलिया-निहित्तकप्पूरमीसतंबोलं । सा बालिया पयच्छइ नरवइणो सुसियतालुस्स ||६८३।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
