________________
६९४
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ तो गुरुनिवारणुप्पन्नगरुयदुक्खोहहुयवहपुलट्ठा । अथक्कुनिव्वडणविवस व्व महीयले पडिया ||७६०५।। मुच्छावसअसमंजसलुलंतसव्वंगनीसहसरीरा ।। अवलोइया सकरुणं वीरेण न नेहभावेण ।।७६०६।। तो चंदणरससीयलजलहल्लिरपल्लवग्गपवणेण । आसासिओवविठ्ठा भणिया अकलंकदेवेण ॥७६०७।। 'जइ विन्नायजिणागमपरमत्थुप्पन्नसुहविवेयाए । तुज्झ वि एवं वट्टइ न अन्ननारीसु ता दोसो ॥७६०८।। सविवेइणो वि जइ निव्विवेइसरिसं करंतणुट्ठाणं । ता ताण कह विसेसो नज्जइ सामनभावेण ?' ||७६०९॥ तो चंदसिरी जंपइ ‘भयवं! अन्नो न अत्थि मह सोओ । पव्वइओ मह दइओ कह होहं संपइ इयाणिं ? ।।७६१०।। किंतु तुब्भेहिं (हि) कहियं पव्वज्जती अहं सह इमेण । पच्छिमभवंतरेसुं एत्थ भवे ता कह विउत्ता ? ||७६११।। एयं चिय मह दुक्खं अन्नं तु न किं पि देव! संभवइ । अहवा न मंदपुन्नाण मत्थए ठंति गुरुहत्था' ।।७६१२।। तो भणइ गुरू ‘मा किं पि कुणसु खेयं मणमि चंदसिरी(रि)! होही तुज्झ विलंबो पबोहहेऊ बहुजणाण ||७६१३।। अज्ज वि न तुज्झ चारित्तमोहकम्मखओवसमजोगो । संभवइ तेण संपइ कालविलंबो समुप्पण्णो ||७६१४।। इह चेव भवे सुंदरि! पव्वज्जं पालिऊण अकलंकं । वीरेण समं लहिहसि निव्वाणं नत्थि संदेहो' ।।७६१५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org