________________
३७२
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ जे नियकज्ज(ज्जु)ज्जुत्ता आवइवडियं पहुं उवेखंति । वेरीण अमच्चाण य न अंतरं किं पि किर ताणं ॥४०७०।। वेरी वरं समक्खं अवयरमाणो उवायमुवइसइ । पच्छन्नमवयरंतो जरो व्व मंती दुहावेइ ॥४०७१॥ ता अणुचियमिव पुढे दुव्वयणं पिव खु दुक्कइ इमस्स' । इय लज्जावसचित्तो नरनाहो भणिउमाढत्तो ॥४०७२।। 'पनायर ! पयडमिणं मह दुहदुहिओ तुमं परं एक्को । मह संतिनिमित्तं चिय देविं आराहिउँ पत्तो ।।४०७३।। ता कुमरविरहविहुरियहियएण मए जमणुच्चि(चि)यं भणियं । तं सव्वं खमियव्वं नट्ठमणो को न भुल्लेइ' ? ।।४०७४॥ तो बंधुयत्त ! अहयं अपसाहियपहुपओयणविलक्खो । अप्पाणं मन्नतो अकिंचिकरमेव जंपामि ।।४०७५।। किं मह नरिंद ! तुह दुहदुहियत्तं वयणमेत्तसारस्स? । जं विसमदसावडिया गरुया सयमुद्धरंति सयं' ॥४०७६।। इय एवं जंपंता राया अहयं अलक्खिया दो वि । संपत्ता रायगिहं सेज्जाए सुहं नुवंना य(?) ।।४०७७।। तो पच्चूसे अहयं नरव[इ]णा पेसिओ तुह समीवे । संधीरणत्थमसरिसकुमारविरहेण दुहियस्स ।।४०७८।। ता बंधुयत्त ! मुंचसु अवसेरिं सव्वहा कुमारस्स । चकेसरीपसाया मिलिही सो तुज्झ अचिरेण ॥४०७९॥ तस्सेय सयलपरियणलोयं संवग्गिऊण चिलुतो । सिरिवीरसेणदुहियं संधीरसु तस्स विवरोक्खे ।।४०८०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org