________________
३०४
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ बालत्तणं मि पिय-माई-बंधुसहियायणो पिओ होइ । आरूढजोव्वणाणं जुवईण पिओ पिओ एक्को ||३३२५॥ पियसंगमाओ न परं सुहमिह विरसंमि जीवलोयंमि । तव्विरहाओ न दुक्खं पि किं पि अन्नं जए गरुयं ॥३३२६।। ता अलमत्तेण पयंपिएण चिंतेसु पिययम ! तुरंतो । संसारघोरसायरनिवासदुक्खाओ उत्तारं' ।।३३२७।। एवं जाव परोप्परमालावपराई ताई चिट्ठति । ता भवणस्सुवरितले संजाओ गरुयनिग्घाओ ।।३३२८।। 'मा बीहसु'त्ति आसासिऊण पियपणयणिं कुमारो सो। उवरिमतलमारूढो तक्कारणजाणणत्थं च ।।३३२९।। जा जाइ असंभंतो ता पेच्छइ नंगरं गुरुपमाणं । अइदीहररज्जुनिबद्धमायसं जाणवत्तस्स ॥३३३०।। तस्साणुलग्गबब्बरजुवाणजुयलं[य] पेच्छइ कुमारो । खारोयहिजलसंगमदड्डसरीरं च अइकसिणं ॥३३३१।। अइथूल-कालकायत्तणेण पिहुलोहपिंडघडियं व । तेण अहोरत्तं चिय गुरुभरकज्जेसु अकिलंतं ॥३३३२।। तो चिंतइ रायसुओ ‘जाण गुरुजाणवत्तमिह देसे । नंगरियमागयं पुण कुओ पएसा न जाणामि ।।३३३३॥ ता पुच्छामि इमे च्चिय बब्बरए' चिंतिऊण कुमरेण । ते पुच्छिया अभासा-भएण उ8 चिय पलाणा ॥३३३४॥ गंतूण बब्बरेहिं कहिओ नियजाणवत्तसामिस्स । फालिहभवणकुमाराइवइयरो जो जहा दिट्ठो ॥३३३५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
