________________
३०२
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ कुमरो वि अपेच्छंतो तमसोयं तत्थ भवणमझमि । उद्दिसिय बंधुजीवं सविसायं भणिउमाढत्तो ॥३३०३।। 'अम्हारिसाण वच्चओ(उ) खयमम्ब ! परिक्कमो पहावो य । जो एरिसाण जायइ सुसावयाणं पि खेयो य' ॥३३०४।। तो भणइ बंधुजीवा 'कुमार ! खेओ न कोइ तस्सत्थि । तुह चरियविम्हएणं ससरूवे लज्जिओ एसों ॥३३०५।। ते सुयणा जेसिं दुज्जणा वि हिययट्टिएहिं व गुणेहिं । हयदोसा लज्जाए सुयणत्तं अब्भसंति व्व ॥३३०६।। तेसिं चेव गुणाणं समुज्जलत्तं मणमि तिमिरं व । अवणेइ दुज्जणाणं दोजनं जं परूढं पि ।।३३०७॥ ता तुह असरिससोजन्नभावसंभावियाणुरायस्स । अणुमीइज्जइ लज्जा निययसरूवे असोयस्स ॥३३०८।। एण्हि मह संतोसो कुमार ! जं तुज्झ रायधूयाए । सह जाओ संजोगो जं च अविग्धं असोयस्स ॥३३०९।। नाओ सि पुत्त ! तं चेव वीरसेणो सि विक्कमाईहिं । अण्णस्स कस्स भुयणे मणुयस्स हवेज्ज इय सत्ती ? ||३३१०।। जे तुज्झ गुणा कहिया सुएहिं मह ते तुमंमि दिटुंमि । कह सव्वे वि तुहुत्तरचरिएहिं व सयगुणा जाया ॥३३११।। ता पुत्त ! चिरं जीवसु होसु पई चउसमुद्दवसुहाए । अणुरूवपणइणीसंगमेण उवभुंजसु सुहाई' ॥३३१२।। तो कुमरो सोऊणं वयणं वुड्डाए भणइ तुह पुत्ता । अम्ब ! उवयारिणो मे वेरिवहाणंतरं जाया ॥३३१३।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
