________________
२२१
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
तो सो वि रयणसेहरनरनाहो परियणाओ सोऊण । कोऊहल-भत्तिरसेण पत्थिओ गुरुसमीवंमि ||२४१३।। तो भणइ रायकीरो 'तुब्भेहिं समं अहं पि गच्छामि । दट्ठव्वदंसणेणं पावेमि फलं नियच्छीणं ॥२४१४।। दसणमेत्तेण वि जाण देव ! विहडइ भवंतरकओ वि । पावमलो दट्ठव्वा कहन्न ते होंति मुणिचंदा ? ॥२४१५।। तव्वयणामयसवणेण देव ! जं होइ तं पि पेच्छिहिसि । अणुहवसिद्धं सोक्खं कह तं वायाए तुह कहिमो' ।।२४१६।। तो भणियं नरवइणा 'गच्छामो एहि आरुह करिंमि' । आरूढो सो चलिया समयं ते गुरुसमीवंमि ॥२४१७।। तो नरवइणा भणिओ रायसुओ 'तुज्झ तिरियजायस्स । जो निम्मलो विवेओ अम्हाण न सो मणुस्साण' ।।२४१८।। तो भणइ रायकीरो 'विप्फुरियं तुज्झ पयपसायस्स । जं तिरिओ वि हु तुमए विवेइगणणाए गहिओ म्हि' ।।२४१९।। पुण भणियं नरवइणा ‘जम्मंतरसुकयकम्मअब्भासा । तुह एरिसो विवेओ न उणो अम्हारिसनिमित्तो' ।।२४२०॥ इय राया जपंतो पत्तो उज्जाणदारदेसंमि । उत्तरिऊण गयाओ चलिओ पायप्पयारेण ॥२४२१॥ पेच्छइ राया सूरिं भासुरतवतेयवलयमज्झगयं । पेरंतलुलियपुच्छं भववारणविजयसीहं व ।।२४२२।। जो धम्मदेसणादसणसेयकिरि(र)णोहवारिधाराहिं । थलजलहरो व्वं पसमइ जणाण भवदुक्खसंतावं १२४२३।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
