________________
-१.३२]
पडम सयं
W31 ३१) पहरवणमग्गविसमे जाया किच्छेण लहइ से निई ।
गाणिउत्तस्स उरे पल्ली उण से मुहं सुयइ ॥३॥ W32 ३२) अह सम्भावियमग्गो' मुहय तुह" च्चेय नवरि निव्वूढो ।
इन्हि अन्नं हियए अन्नं वायाऍ लोयस्स ॥३२॥ स्वसख्याः पत्यो प्रेम प्रकाशयन्ती उपालम्भगमिदमाह । साऽद्यापि मालिकां कुसुमजां वहति । कथंभूताम् । तइ सहत्थदिन्नत्वमा स्वहस्तदत्ताम् । पुनश्च कीदृशी । उव्वसियणयरघरदेवय व्व उद्वरानगरगृहदेवतेव । सा तथा त्वय्यनुरक्ता यथा तव स्वहस्तदानबहुमानेन कालान्तरशुष्का सौरभरहितामपि कुसुमस्नजं स्वमूर्धनि धत्ते । त्वं तु तद्वार्तामपि न पृच्छसीति । उद्वसनगरगृहदेवता या देवतेब पिशुनितं भवति (१) । तदुद्वसनगरगृहदेवतेव सा त्वया गवेष्यते (१) इत्यर्थः । प्रथमम् इति निपातः संकेते द्वितीया स्वादा (!) । उपमालंकारः ॥३०॥
३१) काटिल्लस्य । [प्रहारत्रणमार्गविषमे जाया कृच्छ्रेण लभते तस्य निद्राम् । ग्रामणीपुत्रस्योरसि पल्ली पुनस्तस्य सुख स्वपिति ।।] हे सखि से गामणिउत्तस्स उरे जाया किच्छेण लहइ निदं तस्य प्रामणीपुत्रस्योरसि शयनाजाया कृच्छ्रेण लभते निद्राम् । कथंभूते । पहरवणमग्गविसमे प्रहारत्रणमार्गविषमे । समे हि किल सुखं प्राप्यते, इति । पल्ली उण से सुहं सुयइ पल्ली पुनस्तस्य सुखं स्वपिति । अनेकवक्षःस्थलशस्त्रपातानुमितशौर्यशौण्डीर्यगुणस्य तस्य त्रासेन तस्करो न कोऽपि संचरतीत्यर्थः। पहर इति प्रहारशब्दस्य अदातो यथादिष्विति (वररुचि, १. १०) आतो अत्वे रूपम् । विरुद्धार्थाक्षेपोऽलंकारः ॥३१॥
३२) वाम्पतिराजस्य । [असौ स्वाभाविकमार्गः सुभग तवैव केवलं नियूहः । इदानीमन्यद् हृदयेऽन्यद् वाचि लोकस्य ॥] काचिदन्याङ्गनागोत्रेणालपन्तं प्रियं प्रतिभिनत्ति । अह असौ सम्भावियमग्गो स्वाभा१w संभावियमग्गो २ तुए ३w णवर
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
