________________
१० पुहवीचंदचरिए पढमे संख-कलावईभवे
[१. १०६हरमुहासिए विचित्तवनयपसाहिए य, तरुणरमणिवयणम्मि व दीसंतुज्जलरयणमालिए बहलहरियंदणपंकोवलित्ते य, सियपक्खबीयापओसे व्व निसोयररेहाटिविडिक्किए अरुणंबरच्छायारंजियजणे य, सग्गे च महाविमाणरम्मे मुरयणाभिरामे य, कयनयण-मणप्पसाए पासाए । तत्थ य अइरित्तपडिवत्तिपमोइयमणो सम्माणियग्यदाणागय
नायरजणो पणइयणपणामियमणोरहाइरित्तवित्तो वेणुवीणापहाण-तार-महुरगंधव्वसवणवग्गचित्तो पयट्टपट्टणुत्तमनट्टि5 यानिवहनट्टो पढमाणपभूयभट्ट-चट्टो दिवससेसं रयणि चाइवाहिऊण दुइयदियहे पहाणमंति-सामंतपरिवुडो सयल, नयरनायरीनियरनयणमालोमालियसव्यंगो पत्तो रायमंदिरं। दट्टण य रायपुंगवं महग्धपाहुडोवणयणपुव्वं पणमंतो करयलजुयलुभामियुत्तमंगमालिंगिओ पुहइपहुणा, सागयवयणपडिवत्तिपुव्वं च निवेसिओ पवरासणे । कारिओ मंतिपमुहाणं च जहोचिओ सम्माणो। निविट्ठा सव्वे सुहासणेसु ।।
एत्यंतरे वरंगो कुमारमंती लसंतमुहकंती । भणइ ‘पहु ! अम्ह पहुणो हरियं हिययं तुह गुणेहिं ॥ १०६ ।। 10 तह कह वि सरुवं वो सिढे दत्तेण वणियपुत्तेण । जह टंकुक्किनं पिव ठियमयलं चित्तभित्तीए ॥ १०७ ॥
ता तेण तुम्ह एवं संदिटं नेहनिब्भरं धीर !। तुह गुणनिहिणो दूरठिया हु कं गउरवं कुणिमो ? ॥ १०८॥ का तस्स छेयया ?, का उदारया ?, को गुणेसु अणुराओ? । वियरइ जो न गुणीणं पसत्यवत्थु सुइदं पि॥१०९।' ता गुरुगुणाणुराया लायनकलाकलावगुणकलिया । अइवल्लहा वि वाला एसा संपेसिया तुम्ह ॥११०॥ न य एयाए राओ जाओ अन्नेसु रायकुमरेसु । कमलायरं पमोत्तुं कत्थ व कमला रई कुणउ ? ॥ १११ ॥ ता एयाए पाणिं पणईयणपणयपालणप्पवण ! । गिण्हेज्ज तुमं सुपुरिस !, करेसु मणनिव्वुइं अम्ह ।। ११२ ॥ न कयाइ दिदैनिसुयं एईए विप्पियं ममाओ वि। ता तह करेज जह मे न सरइ करिणि ब विज्झस्स ॥११३॥ किं वा कुलुग्गयाणं पुरओ परिजपिएण बहुएण ? । पडिवनवच्छला ते सहावओ चेव जं हुंति' ॥ ११४ ॥ - उप्फालिऊण एवं विरए मंतिम्मि निउणभणियम्मि । पडिभणइ रायसंखो संखो इव महुरनिग्योसो ॥११५।। "अब्बो ! किं पि अउव्वं सोजनं विजयनरवरिंदस्स । अम्हाणं पि गुणेहिं रंजिज्जइ जेण से हिययं ॥ ११६॥ जइ बालया वि अम्हे जणयविओगेण निवपयं पत्ता। किं तेत्तिएण गुणिणो जाया उत्ताणमइणो वि? ॥११७॥ घणगुणरसपुनाई पुरिसफलाइं हवंति परिणामे । तरुणाई निग्गुणाई सउँणाण मणं न रंजंति ॥११८॥ अहवादोसे वि गुणे च्चिय परजणस्स पेच्छंति उत्तमा लोया। छायाहरं पि न मुयइ हिमकिरणो लंछणं जेण ॥११९॥ तहाजाणंति पियं चिय वोत्तुमुत्तमा अमयमुत्तिणो नूणं । किं अमयाओ अन्नं झरिउं मयलंछणो मुणइ ? ॥ १२०॥ ता तस्स पुहइपहुणो निकारणवच्छलस्स गुणनिहिणो। कह न करिस्सामि अहं वयणं नणु जणयतुल्लस्स?"||१२१ अह जयसेणकुमारो पभणइ दत्तं सभागयं हसिरो। “अज्जऽम्ह तुम्ह वयणे सविसेसं पचओ जाओ ॥ १२२॥ जओ
एरिसमणुद्धयत्तं, एसो नयसुंदरो वयणविहवो । दक्खिन्न-विणय-उचियन्नुयाओ देवे अउव्याओ ।। १२३ ॥ 30 तह विन तोसो नियगुणगणेण परगुणसुईसु अणुराओ। अहवा एरिसय च्चिय महाणुभावा, जो भणियं ॥१२४॥
भरियभुवणंतरेहिं वि गुणेहिं नियएहिं कुंदधवलेहिं । तह तूसंति न धीरा जह परगुणलेससवणेण ॥ १२५ ॥
१ "कर्पूर चन्द्रश्च" जेटि० खं१टि० खंरटि. भ्राटि० ॥ २ दिह नि जे• विना ॥ ३ सचेत:-"उप्फालिऊण ति उक्त्वा"। "कथयित्वा" जेटि• ॥४ सचेतः-"अव्वोत्ति विस्मये" ॥ ५ सङ्केत:-"सउणाण ति सगुणानां पक्षिणांच" ॥ ६ महरागो जे०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org