________________
१५६ ]
सुघणकहियवित्तंत्ते गुणसायरस्स जम्म- जोव्वण वेगवण्णणं ।
२१५
अहं तु तणस्स कमाओ जइ भेऽभिरोय' । सेट्टिणा वि 'नाणुचिओ पूग- नागवेल्लीणं संजोगो' त्ति वयणपुच्वं पडच्छियाओ ।
एत्यंतरे वायrrrrrr मित्तमंडलपरिगएण नयरतिय- चउक्क-चच्चरालोयणपरेण गुणसायरेण दिट्ठो उवसमविसि तत्रात्रियतणुट्टी जुगमेत्तमेइणीनिहित्तदिट्ठी धम्मो व्व मुत्तिमंतो अतुरियचवलं परिब्भमंतो रायमग्गे एगो महातवस्सी । तं च दहूण चिंतिउमारद्धो 'अहो ! सुंदरी एयस्स वेसो, मुहुलट्ठो सरीरंगोवंगनिवेसो, 5 मोहरो गइपसरो, मुगुत्तो इंदियत्रिसरो, अणन्नसामना विरागया, सव्वसज्जणसंसणिज्जा निस्संगया, दिट्ठपुत्रमित्र ममेरिस नेवच्छं' । ति विविहमीहमाणो धस त्ति गओ महामुच्छं । संभंतेहि मितेहिं सित्तो सिसिरोदएण, विलित्तो सरसगोसीसचंदणेण, वीइओ तालवेंटेहिं । पत्ताणि दुहत्तचित्ताणि माया- वित्ताणि । खणंतरे लद्धचेयणो पुच्छिओ जणएण 'पुत्त ! किमेयमयंडविड्डरो व समावडियं ? ति अत्रि दिट्ठा का वि तए तरुणजणहिययहारिणी नयररच्छाविहारिणी रायकभया मंति- सामंतकन्नया वा काइ असंभावणिज्जलाभा जेणेवंविहमवत्थमानो 10 सि ? कहि सन्भाव, संपाएमि जेण ते तं, अन्नं पि किं पि जं हिययवल्लहं' ति ।
भइ गुणसाय तं 'ताय ! न कज्जं अणज्जइट्ठेहिं । रोगेहि व दुक्खवित्रढणेहि माणुस्सभोगेहिं ॥ १३९ ॥ अमुइअसारेसु असासएमु खणभंगुरे भोगे । को रमइ मुणियतत्तो नरयपुरीपण मग्गेमु ? ॥ १४० ॥ भुत्ता य मए भोगा अणेगसो सुरगणेसु चिरकालं । तेहि न जाया तित्ती, इमेहि तुच्छेहि कह होही ? ॥१४१॥ सुरभोगा वि न हिययं हरंति मे माणुसेसु का वत्ता ? । अमए विनिष्पिवासो पियइ विसं को वि किं विउसो १ ॥ १४२ 15 जइ सपसाओ ताओ मणोरहे महइ पूरिउ मज्झ । ता अणुमन्नउ तुम्नं सामन्नमहं पवज्जामि ॥ १४३ ॥ मुणिदंसणाओ संपइ संभरियं मे चिरन्तणं चरणं । न तरामि तेण खणमत्रि ठाउं संसारगुम्मम्मि ' ॥ १४४ ॥ तो भइ नेगमवरो 'मा पुत्तय ! एरिसाई मंतेहि । अज्ज वि नवतारुने नावसरो धम्मचरणस्स ॥ १४५ ॥ धम्म अत्थ कामो पुरिसत्था वनिया तओ लोए । तिन्हं पि जहावसरं सेवा संसिज्जइ बुहेहिं ॥ १४६ ॥ पुज्जियधम्माओ संपत्ती होइ अत्थ- कामाणं । विलसिज्जइ तेहि न जोव्वणे वि जड़ ता मुहा धम्मो ॥ १४७ ॥ 20 दाणो भोगविलासियघणाण माणियमैणुभविलयाणं । परिणयत्रयाण पुत्तय ! पुणो वि धम्मज्जणं जुतं ' ॥ १४८ ॥ पडिभणइ नंदणो तं 'सच्चमिणं ताय ! मुद्दफलो धम्मो । तं पुण तित्तीओ चिय न कामभोगेहिं सा होइ ॥ १४९ ॥ वाहि-
जं श्रुत्तमणाइभवे जीवेणाऽऽहार-भूसगाईयं । एगत्थपुंजियं तं अहरेइ धरुद्धरं धरणि ॥ १५० ॥
पीयाई जाई सुमणोरमाइं पाणाई पाणिणा पुत्रं । विज्जति ताई न हि तत्तियाई सलिलाई जलहीसु ॥ १५१ ॥ 25 पुष्पाणि फलाणि दाणि जाणि भुत्ताणि पाणिणेगेण । विज्जति न तिहुयणतरुगणेसु किर वट्टमासु ॥ १५२ ॥ ता यघरिणिभूया एगेण जिएण णंतसो सेसा । पत्तो य घरिणिभावो अनंतसो एगमेगस्स ॥ १५३ ॥ किं बहुणा
?
ते नत्थि जए भोगा अणन्तसो जे न पाणिणा भुत्ता । न य संजाया तित्ती रोरस्स व सुमिणत्ती ॥१५४॥
अहवा
चिट्ठउ तात्र भवंतरवत्ता जीवस्स संपइ भवे वि । सुविणोवलंभपायं सव्वमईयं सुहं होइ ॥ १५५ ॥
ता ता ! न तित्तिसुहं चिरं पि भुत्तेहि होइ भोगेहिं । बुज्झसु, मा मुज्झ फुडं पञ्चक्खं पेच्छमाणो वि ॥१५६॥ १ "गुबम्मि १ २ ॥ २ 'महन्तवि जे० ॥
➖➖➖
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
30
www.jainelibrary.org