Puhaichandchariyam

SR No.: 001370
Original Sutra Author: Shantisuri
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2006
Total Pages: 323
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 9 MB

Page 195

5
10
15
20
25
30
पुहवीचंदचरिए छट्टे सूरसेण-मुत्तावलीभवे
[ ६.२१७
इच्चाइजुत्तिउत्तीहिं बंधवा तेण बोहिया सव्वे । पभणंति 'मुद्बुदिट्ठो बडुय! तुमे वत्थुपरमत्थो' ॥ २१७ ॥ देवा विनिच्छयं से नाउं दाऊण दंसणं सक्खा । नीरोगं तं काउं कयप्पसंसा गया सग्गं ।। २१८ ॥ तप्पभि से नामं आरोगो त्तिय जगम्मि सुपसिद्धं । गुरुवयणपालगम्मिय बिसेसतो निच्छओ जाओ ॥ २१९ ॥ गुरुगुरुभत्तिपवित्तं अकलंकं पालिऊण गिहिधम्मं । विहिपरिचत्तसरीरो सोहम्मे सोऽमरो जाओ ।। २२० ॥ दहूण दिव्वरिद्धिं पुत्रभवं ओहिणा पेलोइत्ता । धम्मायरियस्स महं वंदणहेउं इमो पत्तो ।। २२१ ॥ वाणुपत्तिं दणदढं पमोयमावनो । गुरुभत्तिरायमइरापरव्वसो नच्चिओ सुइरं ॥ २२२ ॥ इय ईसरेण मुणिणा सिट्टे निसिभत्तपावपरिणामे । राई भोयणविर पडिवो बहुजणो तत्थ ॥ २२३ ॥
१३६
सूरसेणराया वि तिव्त्रसंवेगवारिधारासित्तमणोमेइणी परूढवंतचरणधरणववसायपायवो विसासणसमविगfreereaोriyaगो कथंजली जंपिउं पत्रत्तो -
'धन्नो सि तुमं मुणिवर ! जेण तुमे परहिएक्कनिरएण । एसोऽमरो महंता उद्धरिओ रोगदुक्खाओ || २२४ ॥ सो विरोध धम्मायरिए एरिसी जस्स । भत्ती बहुमाणघणा कयनुभावन्निया वाढं ।। २२५ ।। मुणियं च मए मुणिव ! माहप्पमणप्प मैज्ज धम्मस्स | जिण देसियस्स सम्मं जइ - गिहिविसयस्स विसैंयस्स ||२२६|| एगतियमचं तियकारणमेसो सित्रस्स जधम्मो । गिहिधम्मो सुरसुहसाहणक्खमोऽणंतरं होई ।। २२७ ॥ सिद्धिमुहसंगमुकंठियस्स सरणागयस्स ता मज्झ । वयदाणेण पसायं करेह जइ जोग्गया अस्थि' ॥ २२८ ॥ वज्जरइ मुणिवैरो 'नरवरिंद! जोगो सि खुट्टु धम्मस्स । ता मा कुण पडिबंधं, कुण सज्जो संजमुज्जोयं' ॥२२९॥ आणंदनिभरो चंदिऊण तो मुणिवरं महीनाहो । गंतूण गिहं पभणइ देत्रिं सामंतवग्गं च ॥ २३० ॥ 'भो भो ! भावेह फुडं जलबुब्बुयचंचलं मणुयजीयं । तुसमुट्ठि व्व असारं भोगसुहं कडुविवागं च ।। २३१ ॥ सुहि-सयणसंपओगा हुतवियोगा असंसयं सव्वे । अत्थो अणत्थहेऊ बहूण साहारणो अधुवो ॥ २३२ ॥ आपूरियस मग्गइ मम्माई अवहिओ मच्चू । अणुधावंति तुरंता वसणाणि जरा य रोगा य ।। २३३ ।। कुसुमियतिपिंजो इव सुनिष्फलो नेहवइयरो सव्वो । अक्रयपरित्तो नियकम्मभोइणो इट्ठत्रम्गस्स || २३४ || raat senior मणि मरणे, सरणे अविज्जमाणम्मि । न खमं वियक्खणाणं इय भीमभवे रई काउं ॥ २३५ ॥ freeहताणे नेव्वाणे सासयम्मि साहीणे । सुविदियालसरिसे को संसारे रई कुणइ ? ।। २३६ ।। तत्रसझे मुत्ति, तवे य आयप्पयत्तसज्झम्मि । को नाम पलित्तकुडिच्छसच्छ रमइ संसारे ? || २३७ ॥ घोरे भवंधकूवे पडिउमियाणि न सव्वा जुत्तं । देते हत्थालंबं कारुणिए ईसरमुणिम्मि || २३८ || ता तुम्ह सम्मएणं दलिउं संसारबोरदालिदं । संपइ करेमि सम्मं सामन्नमहन्नासेवं' ॥ २३९ ॥ तं मुक्तावलिदेवी पभणइ संवेगभाविया 'सामि ! । अवितहमेयं सव्वं आणत्तं अज्जउत्तेण ॥ २४० ॥ भुता सुइरं भोया, नीईए पालिता तहा लोया । उत्रयरियं मित्ताणं, कयं पियें बंधुचित्ताणं ॥ २४१ ॥ परिवढिओय तणओ समतिसामंतपयइपियजणओ । संपीणियपणईगणो जसपडहो बजिओ भुवणे ॥ २४२॥ पत्तं नरजम्मफलं सेसं सयलं पि सामि ! अम्हेहिं । जइ पुण वयं पि घेप्पइ ता मन्ने किं न पज्जतं ? ॥ २४३ ॥ तामा कालक्खेवो कीर, तीर भाभो तुरियं । दुलही गुरुसंजोगो बहुविग्घा सेयसंपत्ती' ॥ २४४ ॥
१ पलोयत्ता जे० ॥ २ जंपियं जे० ॥ ३ 'मज्झ घ जे० विना ॥ ४ “निर्मलस्य" सं२टि० ॥ ५ चरो वरनरिंद ! जे० विना ॥ ६ हुंति विओगा जे० विना ॥ ७ सङ्केतः- “तिलपिंजो त्ति निष्फलतिलः ||६|| " ॥ ८ समत्तसामंत जे० विना ॥ ९ इगणे ज जे० विना ॥