________________
१०६ पुहवीचंदचरिए पंचमे पुण्णचंद-पुष्फसुंदरीभवे
[५. ४७कंकेल्ली वि जलप्पिो मयरसो रिटेहिं विद्यालिओ, सव्वं दोसजुयं जए सुरयणं मोत्तूण एकं इम' ॥ ४७ ॥ तओ ईसिहसियसारं बजरियं सुदत्ताए'कह नेस गुणीण धुरे समंतओ जस्स अंगुवंगाई । धोयाई अन्ज पियसहिकडक्खखीरोयनीरेहिं ?' ॥ ४८ ॥
'तओ विनाया हं' ति लज्जियाए तदंसणावियण्हाए वि वामयाए मयणसहावस्स भणियमणाए 'इला ! चिर5 मिहागयाणं, कलहिस्सइ णो' अंबा, ता संचल्लह निहेलणंतेण।
एत्यंतरे पच्चासन्नपत्तं कुमारमवलोइय पडिवुत्तमेयाहिं 'पाणवल्लहे ! न जुत्तमेत्ताहे सयलगुणसंपउत्तं रायपुत्तं पिउच्छाकुच्छिसंभूयं सयललोयकयपूयं पढमागयाणमम्हं गोरख्यातिहिभूयं समासन्नमागयमवगन्निऊण गमणं, कीरउ ताव कालोचियं पसत्यमातित्थमेयस्स, अन्नहा संभाविस्सइ एसो सामिणीए अणुचियन्नुत्तणं' ति । तीए वि मय
णावत्थासरूवओ सज्झसभरखलंतक्खरमोमंथियमत्थयाए संलत्तं 'तुम्भे चेव करेह जमेत्य जुत्तं ति। तओ पयासिय10 संभमाए तुरियं गंतूण वुत्तो रायपुत्तो वियसंतनेत्तवत्ताए असोगदत्ताए ‘भट्टिदारया ! करेहि इह माहवीलयामंडवे
खणमासणपडिग्गहेणाणुग्गहं पयासियपउरपणयाए नियमामयतणयाए पुप्फसुंदरीए' । तओ उबरोहसीलयाए पत्तो तयंतियं कुमारो, अब्भुडिओ कुमारीए, सम्माणितो य कालोचियं । कयासणपरिग्गहो य पुन्चभवन्भासवसुच्छलियातुच्छपेममइरारसपरचसो पपेच्छिओ तमद्धच्छिपेच्छिरि मच्छि, चिंतिउं च पबत्तो___ 'रूवं स्वस्स इम, लायन्नस्सावि परमलायन्नं । गुणगणसंकेयनिकैयणं खु एयं जुवइरयणं ।। ४९ ॥ 15 एयारिसीए सद्धिं विसयमुहं होइ नूण विसयमुहं । इहरा उ विसंन्नं पिच विसनभावं पयासेई' ॥ ५० ॥ इय चिंताविहुरेण वि पढमाभासित्तगुणगरिटेण । भणिया इमेण कुमरी 'मुयणु! पवाएहि ता वीणं' ॥५१॥
ततो तं लज्जोणयं संखोहुकंपियपाणिपल्लवं चादिनपडिवयणं पलोइऊण पणयभंगभीरुयाए भणियमसोगाए "न संपयं 'सा....रेपरिवाइणि' ति लज्जइ तुम्ह पुरओ एसा, अओ न भट्टिदारएहिं 'अविणीय' त्ति कलियव्या"।
ततो कुमारेण 'पेच्छामि ताव केरिस ? त्ति जंपिरेण पसारिओ वीणं पइ पाणी । समप्पिया असोगाए वीणा । 20 'एईए पाणिपल्लवेहिं परिमलिया एस' ति सायरं गहिऊण ससिणेहं तं पलोइउं पवत्तो । एत्थंतरे ईसि हसिऊण भणियमसोगाए'सरला गरुयगुणड्ढा विसुद्धवंसुब्भवा महुरघोसा । रेहइ करग्गलग्गा अहियं एसा तुह कुमार ! ॥ ५२ ॥
एत्यंतरे विनायतयाकूरण भणियं कुमारंतरंगेण चारायणबडुएण 'भद्दे ! अवज्झा नारी होइ, ता भणाहि जं ते रोयइ, जइ पुणाहमेरिसं जंपेमि तो दुत्ति निग्गहिज्जामि' । असोगाए भणियं 'नणु बंभणो वि अवज्झो चेव ता 25 किं न पूरेसि नियजीहाए दोहलयं'। तो भणियं बडुएण
'एयं उच्छंगगय कंठोसत्तं करेहिं गहिऊण । उल्लावंतो अहियं रेहइ एसो वि एसा वि' ॥ ५३॥ अनुत्तितत्तविउणा वुत्तो बडुओ तओ कुमारेण । 'किं डोड्डय ! मुहकंडू नट्ठा ते एत्तिएणावि ? ॥ ५४॥ जाईए पच्चएणं विप्पो जंपेच्छओ हवइ पायं । लाभा-ऽलाभविभागं विहाय मणडोहले कुणई' ॥५५॥
अह भणियमसोगाए 'लाभो तुम्हं इमीए साहीणो । मा बंभणस्स रूसह संभविभावं भणंतस्स' ॥ ५६ ॥ 30 एवमाइछेउत्तिवावडाणं समागया कुमारीए धाई । 'अहो ! सोहणो संजोगो, अहो ! विसिहा गोटि' त्ति भणंतीए अहिणंदिओ तीए कुमारो, भणिया य पुप्फसुंदरी 'वच्छे ! चिरमच्छिया सि त्ति संभंताए पेसिया हं
१णे अंबा जे० ॥ २ सङ्केत:-"विसयसुहं ति विषये-सद्गोचरे सुखम् , या विशदं च तत् शुभं च" ॥ ३ सङ्केत:"विसनं पिव ति विषाणमिव" ।।.४ उल्लावितो भ्रा० ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org