________________
१७. २६. १०..]
कहकोसु
[ १६६
हुंकारिवि रोसें वामपाउ
उच्चाप्रवि मउलिहे जाम घाउ । घल्लइ नरिंदु मउलग्गि ताम
पेच्छइ जिणमुत्ति मणोहिराम । दळूण भणिउ हा हा हयासु
हउँ पावयम्मु परलोयनासु। भयवंतहो भववणहुयवहासु
जिणनाहहो निज्जयमयणहासु । पडिबिंबु जेण पाएण हणहुँ
पारद्धउ कम्मु रउर्दु कुणहुँ। ५ इय भणिवि विसनमणेण ते वि
मेल्लिय संपेसिय पिउ ववेवि । तेहिं वि नियपुत्तहँ देवि रज्जु
जिणदिक्ख लेवि किउ अप्पकज्जु । किं रज्जें परिहवदूसियण
किं मडएँ रयणविहूसिएण । घत्ता-फुडु माणुन्नयहँ दो च्चिय गईउ नरवइसिरि ।
अहवा सव्वहिय सिरिचंदजसुज्जल तवसिरि ॥२६॥ १० विवहरसविसाले णेयकोऊहलाले । ललियवयणमाले प्रत्थसंदोहसाले । भुवणविदिदणामे सव्वदोसोवसामे। इह खलु कहकोसे सुंदरे दिण्णतोसे ।।
इय करकंडचरित्ते सिरिचंदमुर्णिदविरइए रम्मे । रायत्तयनिज्जिणणो सत्तारहमो इमो संधी ॥
॥ संधि १७ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
