________________
गुणदोषविवेकः
सम-गुण-दोसा दोसेक दंसिणो संति दोस-गुण-वामा । गुण-दोस-वेणो णत्थि जे उ गेण्हंति गुणमेत्तं ॥ ९६४ ॥ दीसह सामाअंतो व को वि हिअएण णिम्मलो तह वि । हरिअंचिअ चूअ - फलं गअं च परिणाम - परमत्थं । ९६५ ।। दीसंत - णिम्मलो जइ वि को वि कज्जेण णासमो तह वि । पिंग पि केसरं कुंकुमस्स राएण सामण्णं ।। ९६६॥ सच्चविआसअल-गुणं पि सज्जणं सुवुरिसा पसंसंति । पडबंध - मिअर्द्ध को वा रअणं विआरेइ || ९६७॥ सोहइ अदोस- भावो गुणो व्व जड़ होइ मच्छरुत्तिष्णो । विहवे व गुणेसु वि दूमेइ ठिओ अहंकारो ॥ ९६८ ॥ जेण गुणग्धविआण विण गारवं धण-लवेण रहिआण । तेण विवाण णमिमो तेणंचिअ होउ विहवेहिं ॥ ९६९ ॥ दविणोवर तुच्छा वि सज्जणा एत्तिएण धीरेति । जं ते णिअ-गुण-लेसेहिँ देति काणं पि परिओस ।। ९७० ॥
समगुणदोषा दोषकदार्शनः सन्ति दोषगुणवामाः । गुणदोषवेदिनो न सन्ति ये तु गृह्णन्ति गुणमात्रम् ॥ ९६४ ॥ दृश्यते श्यामायमान इव कोऽपि हृदयेन निर्मलस्तथापि । हरितमेव चूतफलं गतं च परिणामपरमार्थम् ।। ९६५ ॥ दृश्यमाननिर्मलो यद्यपि कोऽपि कार्येण नासमस्तथापि । पिगमपि केसरं कुङ्कुमस्य रागेण सामान्यम् ।। ९६६ ॥ परिदृष्टासकलगुणमपि सज्जनं सुपुरुषाः प्रशंसन्ति । प्रतिबन्धस्थगितार्धं को वा रत्नं विदारयति ।। ९६७ ।। शोभते अदोषभावो गुण इव यदि भवति मत्सरोतीर्णः । विभवेष्विव गुणेष्वपि दुनोति स्थितोऽहंकारः ॥ ९६८ ।। येन गुणार्चितानामपि न गौरवं धनलवेन रहितानाम् । तेन विभवेभ्यो नमामस्तेनैव भवतु विभवैः ।। ९६९ ।। द्रविणोपका (चा) रतुच्छा अपि सज्जना एतावता धीरयन्ति । यत् ते निजगुणलेशैर्ददति केषामपि परितोषम् ॥ ९७० ।।
१४३
९६४. जे य for जे उ. ९६५. अह य for तह वि. ९६६. पिंगं न for पिंग पि. ९६७. सवलगुणमवि for 'सयलगुणं पि. ९६९. ग्घवियाण व. 'लवेहि.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
