________________
३९६ पसायं-प्रसादने एटले मारा । दोषना त्यागरूप महेरबा
वचनमा गुणनुं ग्रहण अने] नीने
भावार्थ-ज्ञान दर्शनादि अनेक गुणनो प्रसाद छे जेने एबुं ( अथवा घणा प्रकारनी निर्मळतावालु); उत्कृष्ट मोक्ष सुखवडे विषाद (विकलता) रहित ते युगल; मारा विषाद ( अथवा विसात दुःख) ने नाश करो अने वळी सभा (आ स्तवनने सांभळनारी सभा) पण मारा उपर अनुग्रह ( कहेल स्तवनना गुणन ग्रहण अने दोषना त्यागरूप महेरबानी) करो. ३६
अंत्य मंगळाचरण. तं मोएउ अ नंदि, पावेउ अ xनंदिसेणमभिनदि । परिसा वि अ सुहनदि, मम य दिसउ संजमे नंदि॥३७॥गाहा।।
शब्दार्थतं-ते बन्ने जिनेश्वरो लोकोने नंदि-आनंदने अथवा समृद्धिने मोएउ-हर्ष आपो
पावेउ-पमाडो अ-अने
अ-तथा x आ नंदिषेण मुनि श्रेणिकना पुत्र के बीजा कोइ महर्षि छे तेनो बराबर निर्णय थतो नथी. केटलाक वळी एम कहे छे के श्री शत्रुजयनी गुफौमां अजितनाथ अने शांतिनाथ वर्षाऋतुमा रहेला हता ते जग्याए अनुपम सरोवरनी समीपे अजितनाथर्नु चैत्य हतुं अने मरुदेवीनी टुंकनी पासे शांतिनाथर्नु चैत्य हतुं त्यां नेमनाथजीना गगधर नंदिपेणजीए अजितशांति स्तवननी रचना करी तेथी ते बंने चैत्यो पूर्वाभिमुख स्थयां. मूळ ग्रंथकारे अहीं सुधी रचना करी छे तेमा ३७ गाथा भने २४२३ अक्षरो आवे छे. बाकीनी गाथाओ अन्यनी करेली छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
