________________
२७७
ऐभारिवत्, कुत्सितं-निन्दनीय तीर्थ-कुतीर्थ, तद्विद्यते एषामिति कुती र्थिकाः, तेषां गगाः, तैः दुःखेन धृष्यते इति दुर्घष्यः, तं दुःखेन पराभवं कर्तुमशक्यं, पारावार:-समुद्रः तद्वत् गभीरिणं गाम्भीर्यगुगयुक्तं, . . धरण्या:-पृथ्त्रयाः तुल्यं धरणिवत्, सर्वसहते इति । सर्वसहः, तं, कलुषस्य भावः कालुष्य, तदेव दोषः कालुष्यदोषः, तेन उज्झितं त्यक्तं तत् शरदि भवं शारदं, अतिशयेन शारदम् इति शारदतमं, शरत्कालोत्पन्नम् अम्बु-जलमिव स्वच्छं शुद्धंस्वातं-हृदयं यस्य तं, सुरासुरनतं, श्रीवीतरागं, नास्ति अन्तो यस्य तम् अनन्तं-अनन्तनामानं, चतुर्दशमं जिन मुदा हर्षेगाहं वन्दे-वन्दनं करोमि. १४
भावार्थ-जंगलना पशुओ बडे सिंहनी पेठे, अन्य दर्शनीना समूह वडे अजेय, समुदनी पेठे गम्भीर, पृथ्वीनी जेम सर्व सहन करनार, शरद ऋतुना जळनी जेम निर्मळ अन्तःकरणवाळा, एवा देव-दानवोथी नमाएला, वीतराग श्री अनन्तनाथ स्वामिने, हुं हर्षथी वांदु छु. १४ मू-स्वाहाभुग्नगराजधीरमनघं, मन्दारवत् प्राणिना... मिष्टप्राप्तिकरं सुधासमगिरं, सन्तापचिन्ताहरं। : .., रूपन्यत्कृतमन्मथं शिवरमाशृङ्गारहारं वरं ,
वन्देऽहं सततं सुरासुरनतं, श्रीधर्मनाथं मुदा ॥ १५॥
......... शब्दार्थ- ... स्वाहाभुग्-देयताओ नगराजधीरं-मेरुनी- अनपं-पापरहित .. मन्दारवत-कल्पवृक्षः , जेम धीर . प्राणिनाम-प्राणिओनी
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
