________________
मत्सर कहेवाय छे. अथवा कोइ निर्धने आपेलुं दान जोइ 'शुं तेनाथी 'पण हुं हीन छु ?' एम मत्सर भावथी दान आपq ते मत्सरता नामनो चोथो अतिचार छे. ४. भिक्षानो समय वीत्या पछी 'हवे आ मुनि दान लेशे नहीं, तेने खप हशे नहीं.' एम विचारी साधुने निमंत्रण करवं, ते कालातिकम कहेवाय छे, तेने विषे जे दान आपq ते कालातिक्रमदान नामनो पांचमो अतिचार छे. ५. आमांथी कोइ पण दोष लाग्यो होय तेने हुं निंदु छु, ३०. आ बारमा व्रतमां संभवता बीजा अतिचारोनी पण
निंदा करे छे.मू०-मुहिएम अ दुहिएसु अ, जा मे अस्संजएसु अणुकंपा।
रागेण व दोसेण व, तं निंदे तं च गरिहामि ॥३१॥
शब्दार्थ:
मुहिएम-सुखीया उपर । रागेण- रागे करी 'दुहिएसु-दुःखीया उपर व-अथवा अस्संजएसु-गुरुनी आज्ञा प्रमाणे दोसेण-द्वेषे करी विचरनारने विषे
तं निंदे-तेने हुं निंदं छु अणुकंपा-दया
गरिहामि- गहुँ छु भावार्थ-जेने ज्ञान, दर्शन अने चारित्र ए त्रण सारी रीते हितकार छे एटले जेओ ज्ञानादिकमां रक्त छे अथवा जे वस्त्र पात्रादिक उपाधिवाळा छे ते सुहित-सुखी कहेवाय छे, तेवा साधुओने विषे, तथा जेओ रोग के तपवडे ग्लानि पामेला होय के वस्त्र पात्रादिक उपधिने
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
