________________
:१४३
केमके ते फलादिकना जीवे पोताना प्राण तेने अर्पण कर्या नथी २, गृहस्थे आपेली आधाकर्मादिक दोषवाळी वस्तुने जो साधु ग्रहण करे तो ते तीर्थकरनी आज्ञा नहीं होवाथी तीर्थंकर अदत्त कहेवाय छे ३, तथा सर्व दोष रहित पण ग्रहण करेली वस्तु गुरुनी आज्ञा विना वापरे तो ते गुरु अदत्त कहेवाय छे. ४. तेमां अहीं स्वामी अदत्तनो अधिकार छे. ते अदत्त स्थूळ अने सूक्ष्म एम बे प्रकारचं छे. तेमां क्षेत्र, खळादिकमां रहेलं धान्यादिक तेना स्वामिनी रजा विना जरा पण लेवू ते स्थूळ अदत्त कहेवाय छे, एटले के जे कांइ वस्तु लेवाथी लोकमां चोरनो व्यपदेश थतो होय ते स्थूळ अदत्त कहेवाय छे, स्वामीनी अनुज्ञा विना पण तृण, कांकरा जेवी निःसार वस्तु लेवाथी तेने कोइ चोर कहेतुं नथी, एवी वस्तु सूक्ष्म अदत्त कहेवाय छे. आमां श्रावकने स्थूळ अदत्तनी विरति होय छे. सूक्ष्म अदत्तनो त्याग श्रावकथी बनी शकतो नथी. आवा अदत्तनुं आदान एटले ग्रहण ते अदत्तादान कहेवाय छे, तेनी विरतिने आश्री जे में विरुद्ध आचर्यु होय. १३
श्रीजा व्रतना पांच अतिचारमू०--तेनाहडप्पओगे, तप्पडिरूवे विरुद्धगमणे अ ।
कूडतुलकूडमाने, पडिक्कमे देसि सव्वं ॥१४॥ ........... शब्दार्थ:तेन-चोरवडे
| प्पओगे-उत्तेजन आपq आइड-चोरेली ......... | तप्पडिरूवे-खोटी वस्तुने खरी
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
