________________
૧૪
બૃહદ્ આલોચનાદિ પદ્યે સંયડ
શું પ્રભુ ચરણ કને ધરું, આત્માથી સૌ હીન; તે તો પ્રભુએ આપિયો, વર્તુ ચરણાધીન. આ દેહાદિ આજથી, વર્તો પ્રભુ આધીન; દાસ, દાસ હું દાસ છું, આપ પ્રભુનો દીન. ષટ્ સ્થાનક સમજાવીને, ભિન્ન બતાવ્યો આપ; મ્યાન થકી તરવારવત્, એ ઉપકાર અમાપ. જે સ્વરૂપ સમજ્યા વિના, પામ્યો દુઃખ અનંત; સમજાવ્યું તે પદ નમું, શ્રી સદ્ગુરુ ભગવંત. (નમસ્કાર)
જ્ય જ્ય ગુરુદેવ ! સહજાત્મસ્વરૂપ પરમગુરુ શુદ્ધ ચૈતન્ય સ્વામી અંતરજામી ભગવાન, ઈચ્છામિ ખમાસમણો વંદિઉં જાવણિજ્જાએ નિસિહિયાએ મર્ત્યએણ વંદામિ.
પરમ પુરુષ પ્રભુ સદ્ગુરુ, પરમજ્ઞાન સુખધામ; જેણે આપ્યું ભાન નિજ, તેને સદા પ્રણામ. (નમસ્કાર)
મર્ત્યએણ વંદામિ.
જ્ય જ્ય ગુરુદેવ ! દેહ છતાં જેની દશા, વર્તે દેહાતીત, તે જ્ઞાનીના ચરણમાં, હો વંદન અગણિત. (નમસ્કાર)
મર્ત્યએણ વંદામિ.
જ્ય જ્ય ગુરુદેવ ! નમોડસ્તુ નમોડસ્તુ નમોડસ્તુ, શરણં, શરણં, શરણું, ત્રિકાલ શરણે, ભવોભવ શરણં, સદ્ગુરુશરણં, સદા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૨૧.
૨૨.
૨૩.
૨૪.
૨૫.
૨૬.
www.jainelibrary.org
