________________
સંત-ભક્તોનાં ચરિત્રો
૧૦૮
કરતાં, યથાર્થ સમજણ અને પ્રેમથી પ્રભુનામનું રટણ કરે તો તેનું જીવન પણ દયાળુ, પ્રેમમય, દિવ્ય અને નિર્ભય બની શકે છે. આવા વિધવિધ બોધની પ્રરૂપણા કરતાં તેમનાં થોડાં પદો વિચારીએ :
(દોહાર). ૧. આત્મા ઔર પરમાત્મા, અલગ રહે બહુ કાલ;
સુંદર મેલા કર દિયા, સદ્ગુરુ મિલા દલાલ. ૨. પોથી પઢ, પઢ જગ મુવા, પંડિત ભયા ન કોય;
ઢાઈ અક્ષર પ્રેમ કે પઢે સો પંડિત હોય. ૩. રાઈ બાંટા બીસવાં, ફિર બીસનકા બીસ;
ઐસા મનુવા જો કરે, તાહિ મિલે જગદીસ યહ તન વિષકી વેલડી, ગુરુ અમૃતકી ખાન;
શીશ દિયે જો ગુરુ મિલે, તો ભી સસ્તા જાન. ૫. પ્રેમ ન બાડી ઊપજે, પ્રેમ ન હાટ બિકાય;
રાજા પરજા જેહિ રુચે, શીશ દેઈ લે જાય. ૬. પ્રિયતમકો પતિયાં લિખું, જો કહું હોય વિદેસ
તનમેં, મનમેં નૈનમેં, તાકો કહા સંદેસ, ૭. કામ, ક્રોધી, લાલચી, ઈનસે ભકિત ન હોય,
ભક્તિ કરે કોઈ સૂરમા, જાતિ બરન કુલ ખોય. માનુષ જનમ દુર્લભ હૈ, હોઈ ન બારંબાર; પાકા ફલ જા ગિરિ પરા, બહરિ ન લાર્ગ ડાર.
* શ્રીમદ્ ભગવદ્ગીતા. અ.૬ શ્લોક-૧૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
