________________
૧૦: ષોડશક પ્રચને
વ્રત નિયમાથી પેાતાનુ' જીવન સ`યમી હાય, આવનાર પાસેથી કાંઈ જ મેળવવાની ઇચ્છા ન હાય. ઉપદેશ આપે તે પણ કેવળ નિઃસ્વાર્થ ભાવે સામી વ્યક્તિને ભવસાગરથી તારવા, પાપથી બચાવવા.
ભક્તની અકામની વાસનાએ પાષવાનું બતાવે તે સાચા ધર્માંગુરૂ નિહ. અથ કામની વાસનાઓનું શોષણ થાય અને ધર્મની વાસનાનું પાષણ થાય એવું જ સાચા ધર્મગુરુ ભક્તને ખતાવે. ભક્તને ભગવાન બનવાના રસ્તા બતાવે તે જ સાચા ધર્મગુરુ સમજવા.
કેવળ આડ ંબર, બાહ્ય દેખાવ, ચમત્કાર, જાહેરાત, પ્રચારલીલા દેખી ધર્મ ખરીદવા રખે દોડી જતા,નહિતર ઠગાશે.
ભૌતિક સુખની કામનાથી ધર્મગુરુ કે ધર્મનું શરણુ નથી લેવાનું પણ ભવદુઃખ-જન્મ-મરણનુ દુઃખ કાઢવા અને પોતાના શુદ્ધ યુદ્ધ મુક્ત નિર'જન નિરાકાર આત્મસ્વરૂપને પામવા ધર્મગુરુ અને ધર્મની ઉપાસના કરવાની છે.
આત્મકલ્પ ણુ, આત્મશુદ્ધિ, રાગ-દ્વેષ મેહથી મુક્ત નવા ધમ કરવાના છે. નહિ કે ઐહિક કે પારલૌકિક ભૌતિક સુખા ખરીદવા.
આજકાલ સગવડિયા ધ૫થા ઘણા નીકળ્યા છે જ્યાં માટેભાગે અહૅક લાલચેા જ પેષાતી હોય છે. ત્યાં ત્યાગ, તપ, સયન, બ્રહ્મચય, અહિં ́સા, વ્રત, નિયમ જેવું કાંઈ હેતુ નથી. ખસ સામાન્ય ચર્ચ કે મંદિરમાં જઈ પ્રાના કરી લીધ્રી એટલે જ ધર્મ કાઈ ગયે..
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
