________________
– ૮૪
સમરે પલપલ સવ્રત નામ
–
ભારે આદરપૂર્વક વધાવી રહ્યા. - વજકુંડલ માટે તો વીરસેનની આટલી કસોટી પર્યાપ્ત હતી, વિરસેનના આ સામર્થ્ય-પ્રદર્શનથી તે અપાર પ્રસન્ન હતો, અને હવે તેના બળનાં વધુ પારખાં લેવાની ઈચ્છા પણ નહોતી.
પરંતુ એ કાંઈક નવો પ્રસ્તાવ મૂકે, તેવામાં જ તેના કેટલાક શૂરા સુભટો રાજના કોઈ કાર્યવશ પરગામ ગયા હશે તે ત્યાં આવી લાગ્યા.
એમને જોતાં જ વીરસેનનાં ચિત્તમાં એક પરાક્રમી વિચાર સ્ફર્યો. તેણે કુમારને વિનંતિ કરતા કહ્યું : કુમારશ્રી! એક કામ કરો. આપના આ તમામ સભટો ચારે તરફથી મને ઘેરીને મારા પર એકી સાથે બાણોની વૃષ્ટિ કરે તેવી ગોઠવણ કરો. અને એમાંનું એક પણ બાણ મને સ્પર્શી નહિ શકે તેવું હું કરી દેખાડીશ.
વીરસેનની શક્તિનો પાકો પરિચય મેળવી ચૂકેલા વજકુંડલને વીરસેને જે કહે છે તે કરી બતાવશે - તે વિશે હવે કોઈ જ શંકા નહોતી રહી. તેણે તત્કાળ પોતાના સઘળા સુભટોને યૂહબદ્ધ ઘેરારૂપે ગોઠવાઈ જવાની અને બાળવર્ષા કરવાની આજ્ઞા ફરમાવી દીધી.
વીરસેને એક પ્રલંબ ભાલો લીધો, અને અત્યંત ચપળતાથી, વીજળીવેગે, તે ભાલાને તેણે ચોમેર – ગોળગોળ ઘૂમાવવાનું શરૂ
એક તરફથી એક સાથે સેંકડો બાણો તેની તરફ ફેંકાવા લાગ્યા, તો સામી બાજુએથી તેનો વિધુત્વેગે ઘૂમી રહેલો ભાલો તે તમામ બાણોને દૂરથી જ ભોંયભેગાં કરવા લાગ્યો.
લાંબો વખત ચાલેલી આ સ્પર્ધાને અંતે સૌએ જોયું કે એક પણ બાણ વીરસેનના ભાલાની ભ્રમણકક્ષાની અંદર પ્રવેશી કે પડી શકતું નથી; બધાં બાણ તેની બહાર જ પડેલાં સૌએ નિહાળ્યાં.
સૌના મુખમાં એક જ શબ્દ હતો અદ્દભુત, અદ્ભુત!
કુમાર વજકુંડલે પણ તેના ખરા હૃદયથી શાબાશી આપી, અને તે દિવસનો અશ્વવિહાર આટોપી લીધો.
પણ તેના ચિત્તમાંથી વીરસેનનું અજોડ સામર્થ્ય હટવાનું નામ |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
