________________
કબેરઠ
, ૫૭
કુદકો લગાવ્યો, ને એની દોડ-ઝડપ બમણી થઈ ગઈ. - કુમારે વધુ બળ કર્યું, ને બીજીવાર લગામ ખેંચી, તો અશ્વ પાછો ઉછળ્યો, ને તીરવેગે ભાગ્યો. આમ, જેમજેમ કુમાર લગામ ખેંચતો ગયો, તેમતેમ અશ્વનો વેગ પણ વધતો રહ્યો. આ વેગમાં ને વેગમાં અશ્વ પંદર જોજન દૂર જંગલમાં કુમારને લઈ આવ્યો.
કુમાર હવે કંટાળ્યો. એણે ત્વરિત નિર્ણય લીધો ને તે પ્રમાણે, એકાએક તેણે અશ્વની લગામ છોડી દીધી – ને પોતે છલાંગ મારીને નીચે કૂદી પડ્યો. એ જેવો નીચે ઊતર્યો કે તરત અશ્વ ક્ષણવાર ઊભો રહી ગયો, અને પછી તરત મૂછ ખાતો ઢળી પડ્યો. કુમારને સહસા ખ્યાલ આવ્યો કે ઓહ, આ તો અવળી શિક્ષા પામેલો અશ્વ છે. બીજા અશ્વોની લગામ ખેંચીએ તો એ ઊભા રહે. જ્યારે આવાં - વિપરીત શિક્ષા મેળવેલા અશ્વોની લગામ ખેંચો તો ભાગે, ઢીલી છોડો તો જ ઊભા રહે.
કુમારે તરત તે અશ્વની લગામ તથા પલાણ છોડી નાંખ્યા. પણ જેવા એ છોડ્યા કે અન્ય પ્રાણ ત્યજી દીધા. - કુમાર તો સ્તબ્ધ ! પણ તેની પાસે કોઈ ઉપાય પણ ન હતો.
બપોર થઈ ગઈ હતી. ઘોર અને વળી અજાણયું જંગલ હતું. તાપ કહે મારું કામ ! એમાં અત્યંત થકવી દેનારી અશ્વદોડ કરી હતી. કુમારને લાગ્યું કે હવે સૌપ્રથમ તો થોડો આરામ લઈ લેવો જોઈએ.
તેણે ચોતરફ નજર ફેરવતાં એક તરફ એક વનખંડ – જંગલનું ઉપવન હોવાનું જણાયું. કુમાર ત્યાં ગયો, અને એક ઘટાદાર વૃક્ષની શીળી છાંય તળે તેણે ડીલ લંબાવી દીધું.
એકાદ પહોર જેટલી નિદ્રાને અંતે કુમાર સાવધ થયો. તે ઊક્યો અને તે વનખંડને નિરખતાંનિરખતાં આગળ વધ્યો, તો થોડે દૂર એક મજાનું સરોવર તેની નજરે પડ્યું. તે ઝડપથી ત્યાં પહોંચ્યો, અને હાથપગ-મોં પખાળીને સરોવરનું નવું પાણી પી પોતાની તૃષા છિપાવી. એ સાથે જ કેટલાંક વક્ષો પર લચી પડેલાં પરિપક્વ I પરિચિત અને મધુર એવાં ફળો જોતાં તે ઊતારીને તેના વડે પોતાની | "
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
