________________
પ૬ -
સમરું પહપવરવત નામ
યાદ આવ્યો. નવો અશ્વ, શિક્ષિત અશ્વ, ભેટમાં મળેલો અશ્વ, ને વળી લખલૂટ કિંમત ધરાવતો અશ્વ; સહજ રીતે જ કુમારના મનમાં તેના વિશે તીવ્ર કૌતુક પ્રવર્તતું હતું કે જ્યારે મુહૂર્ત આવે ને હું તેને ફેરવું!
ઉત્સવ પતતાં જ અશ્વારોહણનું મુહૂર્ત પણ આવી લાગ્યું. કુમારે રસાલો તૈયાર કર્યો, ને પોતે અશ્વની પૂજા કરીને સવાર થયો. અશ્વને પ્રેમપૂર્વક થાબડતો એને જુદીજુદી ગતિઓ વડે, સાંકડી, વાંકીચૂકી, અટપટી લાગે તેવી ગલીઓ તથા ગલિયારામાં ફેરવવા માંડ્યો. અશ્વ પણ એવો તો ચાલાક, કે એનો અસવાર જેમ ફેરવે તેમ ફરે, ને જે ક્ષણે જે પ્રકારની ગતિનો ઈશારો આપે, તે રીતે ગતિમાં પરિવર્તનો આણતો જાય.
આમ ફેરવતો-રમાડતો કુમાર તેને નગર બહાર લઈ આવ્યો, રસાલો આખો સાથે જ છે. અશ્વની તાલીમ અને કુમારની નિપુણતાબન્ને જોતાં બધા તાજુબ છે.
એકાએક કુમારે હાક મારી : હું ઉપડું છું વનવિહારે, તમે બધા મારી પાછળપાછળ ચાલ્યા આવો.
રસાલો હોંકારો ભણે – ન ભણે, ત્યાં તો કુમારે અશ્વની લગામ ખેંચી, ને જેવી લગામ ખેંચાઈ તેવો અશ્વ તો જાણે ઉડવા માંડ્યો! જાણે ધનુષ્યમાંથી પવનવેગી બાણ છૂટ્યા - રસાલાના સૈનિકો તો ઓ જાય, ઓ જાય, કરતાં હજી દિશા નોંધે ત્યાં તો કુમારનો અશ્વ ઓઝલા અશ્વ કે અસવાર એકેયનો અણસારો ન મળે!
મૂંઝાયેલો રસાલો પાછળ તો ઘણું દોડ્યો, પણ અશ્વ તો શું તેની દિશા પણ શોધવી તેને માટે કઠિન બની ગઈ.
આ તરફ કુમારને થયું કે આટલો બધો વેગ અત્યારે મોંઘો પડે. મારો એક પણ સાથીદાર આની હોડ નહી કરી શકે, ને તો હું સાવ વિખૂટો પડી જઈશ. માટે આ અશ્વને અહીં રોકવો જોઈએ.
કુમારે એક જોરદાર ઝાટકો માર્યો ને અશ્વની લગામ ખેંચી. પણ આ શું? જેવી લગામ ખેંચાઈ કે અશ્વે આકાશમાં એક ખતરનાક |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
