________________
શીવર્મ
ક
૨૪૭
જે નિર્ણય આપશો તે મને મંજૂર હશે, બસ?
રાજાએ કુમારને વિચારવાનો અવકાશ પણ ન આપ્યો. તેણે તે જ ઘડીએ પોતાના મંત્રી સુવિચારને બોલાવી મંગાવ્યો, ને આદેશ આપ્યો કે મારા ઉત્તરાધિકારીનો પ્રશ્ન તમે કુમાર સાથે ચર્ચા લો, અને બન્ને જણા એકમત થઈને મને આજે જ નિર્ણય આપો.
કુમાર અને મંત્રી બન્ને ગયા મંત્રણાખંડમાં.
પણ રાજાના મનમાં અપાર કૌતુક હતું. બે વચ્ચેની ચર્ચા સાંભળવાનું મન તે રોકી ન શક્યા, ને મંત્રણાખંડના ગુખ દરવાજે જઈને તે બન્નેની વાતો જાતે સાંભળવા ઊભા રહી ગયા.
મંત્રણાના પ્રારંભે તો બન્ને વચ્ચે ખૂબ રકઝક ચાલી. મંત્રી કહેઃ તમે જ નિર્ણય કરી આપો, અમારા સૌ કરતાં તમારી બુદ્ધિ વધુ તીવ્ર છે, વધુ પરિપક્વ છે અને વધુ વિવેકપૂત છે, નિર્ણય તમારે જ આપવો પડશે.
પણ કુમારે તે વાત ન સ્વીકારી. તેણે કહ્યું : હું તો કાલે જતો રહીશ. મારા ક્ષણિક આવેગવશ અપાયેલા નિર્ણયને જીવનભર અનુસરવાનો તો તમારે બધાએ છે. સ્થાનિક વાતાવરણને તથા આગળ-પાછળની સર્જાનારી સ્થિતિને અનુરૂપ નિર્ણય કર્યો હોય? શું લઈ શકાય? તે તમે જ વધુ સમજી શકો. હું તો ઠર્યો પરદેશી. માટે હું આ બાબતે નિર્ણય ન આપી શકું.
મંત્રી પણ વિચક્ષણ હતો. તેણે કુમારની વાત સ્વીકારી લીધી, ને પહેલાં આ વાત આજે કેવી રીતે ને કેવા સ્વરૂપે ઉપસ્થિત થઈ, તે કુમાર થકી જાણી લીધું. પછી તેણે કુમારને કહ્યું કે સુદર્શનને રાજા બનાવવાની હું ના કહું છું તેનું કારણ પહેલાં તમે સાંભળી લો. પછી જે ઠીક લાગે તે કહેજો. આમ કહીને તેણે જે વાત કહી તેનો સાર આવો હતો :
દંતપુરની દક્ષિણે ચાર ગાઉ દૂર ખીંબચ માતાનું એક મંદિર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
