________________
– ૨૪૬ છે
સમરું પલપલ સવત નામ -
કુમારના કથનાનુસાર રાજાએ બધું કરાવ્યું. બીજા દિવસે નિયત સમયે રત્ન બહાર કઢાવ્યું. જોયું તો ખરેખર કટાઈ ગયું હતું. |
રાજા દિંગ થઈ ગયા. વજરત્ન અને પાંચ હજાર સોનૈયા ગુમાવવાનો તેમનો ઉગ તો કુમારના આટલા બધા અદ્ભુત કલાકૌશલ્યને જોઈને હવા જ થઈ ગયો!
પછી તો પેલા વ્યાપારીએ પણ આ વાતમાં સાહેદી પૂરી કે હું એક લોઢાની ખાણ સમીપે બેઠેલો, ને મજૂરો ખાણ ખોદતા હતા; ત્યારે આ ટુકડો આવો જ ઊડીને મારા ખોળામાં પડેલો. તે મેં ક્યાંક કોઈકને વેચીશું તો સારા પૈસા મળશે તેવી ગણતરીથી સાચવી રાખેલો. એટલે કુમારશ્રીની અટકળ અને પરીક્ષા – એકદમ યથાર્થ છે.
આથી તો રાજા ઓર ખુશ થઈ ગયા. કુમારને કહે : તમારી આ પ્રજ્ઞાથી હું એટલો બધો પ્રસન્ન છું કે મને થાય છે કે હું તમને કાંઈક આપું. પણ તમને છાજે એવું બીજું તો કશું હવે મારી પાસે છે નહિ. મારું આ રાજ્ય હું આજે તમને ભેટ આપું છું, તે તમે સ્વીકારી લો.
આ સાંભળતાં જ કુમાર ચોંકી ઊઠ્યો. તેણે રાજાને વાર્તા, ને રાજ્યનો ખરો હકદાર સુદર્શન હોવાનું તથા તેને હવે રાજ્ય સોંપવાનું સમજાવ્યા.
રાજા કહે : એ તો નહિ બને. સુદર્શનને તો ક્યારનો ય મેં અધિકારભ્રષ્ટ કર્યો છે. હા, તેનો નાનો ભાઈ હર્ષદેવ નામે છે. તેનામાં ઘણી યોગ્યતા પણ છે. મેં તેને યુવરાજપદે પણ સ્થાપ્યો છે. તમે કહો તો તેને રાજ્ય અર્પ, સુદર્શનનું તો નામ જ લેશો
મા.
- કુમારે રાજાને સમજાવ્યા કે આવો રોષ ન રખાય, પાટવી કુંવરને જ ગાદી અપાય; ને ભૂતકાળની તેની ભૂલોને ભૂલી જવાની.
રાજા કહે : મારા મંત્રી જોડે તમે ચર્ચા કરી લો. તમે બન્ને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org