________________
વજકુંડલા
૧૩૧
–
મૂઢતા બદલ શરમ આવે છે. મેં દેવીને પણ કેટલા બધા હેરાન કર્યા છે!
મિત્રા દેવી અત્યારે ક્યાં હશે? ભાઈના વિરહમાં તે બહુ ઝૂરતી હશે, નહિ? માટે તેને મળવું છે. અત્યારે તું મને તેની પાસે ન લઈ જાય?
એટલે રાજાજીને સમજાવ્યા કે દેવા આપે કહ્યું તેમ જ થઈ જાત; પરંતુ આપની અતિવિહ્વળ હાલત જોઈને દેવીએ આપની ચિંતામાં ને ચિંતામાં બીજી બધી વાતોને ગૌણ બનાવી દીધી છે, ને આપનું સ્વાથ્ય પાછું આવે તે હેતુથી જિનાલયોમાં જિનપૂજા કરવા માંડી છે. અને અત્યંત ભાવપૂર્વક તેઓ આ કાર્યમાં તલ્લીન છે. અત્યારે પણ તેઓ દેરાસરમાં જ છે.
આ સાંભળીને રાજાજી અત્યંત પ્રસન્ન થયા, ને મને આજ્ઞા કરી કે આ પળે જ મને દેવી જ્યાં હોય તે મંદિરમાં લઈ જા.
એટલે દેવી! હું હમણાં જ મહારાજને લઈને આવું છું. કાં તો તેઓ મને અધવચ્ચે જ મળશે, એટલે અમે અહીં આવ્યા જ સમજો. મને તો આમ બનવામાં કુળદેવીનો સ્વપ્નસંકેત ને આપની પ્રભુભક્તિ જ કામ કરી ગયાનું લાગે છે, દેવી! માટે આપ તૈયાર રહેજો.
જિનમિત્ર જવાબની પરવા કર્યા વિના તરત પાછો ભાગ્યો. રાજાને વાત જણાવી, ને પછી તેને લઈને દેરાસરે ઉપડ્યો. - રાજા હાથીને હોદ્દે ચડ્યો. સાથે મોટો પરિવાર થયો. વાજિત્રોના નાદથી આકાશ ગુંજી ઊઠ્યું. સૌ રાજાનો જયનાદ ગજવવા લાગ્યા. પોતાનો લાડીલો રાજા સાજો થયાનો સૌને ભારે હરખ હતો. - જિનાલયના દ્વારે સ્વાગત કાજે કામરતિ આવી ઊભી હતી. રાજા તેને મળ્યો. ભેટ્યો. પછી બન્નેએ અંદર જઈને વિસ્તારથી પ્રભુભક્તિ કરી.
ઘેર પહોંચીને બન્ને સાથે જમ્યાં. કુશળ વાત કરી.
બીજે દિવસે પણ રાજા-રાણી બન્નેએ સાથે જ જિનભક્તિ કરી. { આ ક્રમ બે ચાર દિવસ ચાલ્યો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
