________________
10
सुत्तगा० १६८-७५].. . सूयगडंगसुत्तं बिइयमंगं पढमो सुयक्खंधो।
१७२. अप्पेगे पडि(रि)भासंति० सिलोगो । समन्ताद् भाषन्ते परिभाषन्ते । पद्यतेऽनेनेति पन्थाः, पन्थानं प्रति योऽन्यः पन्थाः स प्रतिपथः प्रतिपन्था वा, तेन गच्छतीति प्रातिपथिकः, तं गामाणुगाम रीयंतं केइ पाडिपंथगाः पडिभासंति। अथवा यो यस्य विलोमकः स तस्य प्रातिपथिको भवति, ते तु सर्वे एव कुतीर्थाः सन्मार्गविलोमकाः । कथम् ? अणुसोयपट्ठिए बहुजणम्मि साधवो हि प्रतिश्रोतसा मोक्षमभि प्रस्थिताः, कुतीर्थास्त्वनुश्रोतसा । किं भाषन्ते ? पडियारगता एते. करणं कृतिर्वा कारः, कारं प्रति योऽन्यः कारः प्रतिकारः, तं गताः पडियारगताः पडियाई कम्माई वेदंति, एतेहि अण्णाए । जातीए पंथा उच्छूढा तेण णिय॑णा हिंडंति, ण य दत्ताइं दाणाइं तेण न लभंति, लद्धं पि य ण गेण्हंति, ण वा उदगाणि दत्ताणि तेण ताणि ण पिबंति । जे एते एवजीविणो त्ति जे एते एवंजीवणसीला, तं जधा-कंजिग-उसिणोदगादीहिं अन्ताहारेण य जीवंति । पठ्यते च-"तदारवेतणिज्जे ते" जेहिं चेव दारेहिं कतं तेहिं चेव वेदिजति त्ति तदारवेदणिजं । जधा-अदत्तदाणा तेण ण लभते, सेसं तघेव ॥ ९॥
१७३. अप्पेगे वेइं जुजति चरगा पिंडोलगाऽहमा ।
___ मुंडा कंडूविणटुंगा उजल्ला असमाहिता ॥१०॥ १७३. अप्पेगे वई जुंजंति [सिलोगो] | अप्येके न सर्वाः (सर्वे ) वाचं मुंजंति वाचमुदीरयन्तीत्यर्थः । अहो! एते चरगा पिंडोलगा पिंडेसु दीयमानेसु उल्लेति पिंडोलगा । अधमा णाम अधमजातयः, ब्राह्मणा युत्तमाः, क्षत्रियाः वैश्या मध्यमाः, शूद्रा अधमाः । ब्राह्मणस्य किल भिक्षा इष्टा क्षेत्रियर्षीणां च, शेषास्तु यद्यटन्ति क्लेशं कुर्वन्ति ते तत् पिण्डं ति । मुण्डेति अशिखाः । स्वेद-मल-मत्कुणादिभिः खाद्यमाना अङ्गुल-नखशुक्ति-शलाकादीनां कण्डुकितमार्गः विणहूंगा। उजल्ल15 त्ति उवचितजल्ला मलसकटाच्छादिताङ्गाः । “उआय" ति वा पठ्यते च, उजातो मृगो नष्ट इत्यर्थः, उजातमृगसमाः । असमाहित त्ति अशोभना विवृताङ्गत्वात् , अथवा असमाहिता दुक्खिता ॥ १० ॥
१७४. एवं विपडिवण्णेगे अपणा उ अजाणगा।
तमातो ते तमं जंति मंदा मोहेण पाउता ॥११॥ १७४. एवं विप्पडिवण्णेगे० सिलोगो । एवं अनेन प्रकारेण, न सम्यक् प्रतिपन्नाः विप्रतिपन्नाः, एगे मिध्यादृष्टयः 20 स्वयमजानकाः न च ज्ञानवतां शृण्वन्ति । अज्ञानं हि तमः, ते ततो अण्णाणतमातो तमंतरं कायाइ उक्कोसकालद्वितीयं मोहणिज्जं कम्मं बंधति, एवं णाणावरणिजं दसणावरणिज, एगिंदियादिसु वा एगंततमासु जोणीसु उववजंति, णिचंधकारेसु वा णरएसु । बुद्धीए मंदा । मोहो अण्णाणं । पाउता छण्णा । अधवा-"मतिमंदा इत्थिगाउ या" मंदविण्णाणा उ स्त्रीमोहेन ॥ ११ ॥ उक्ताः शब्दाः । इदाणिं फासा
१७५. पुट्ठो य दंस-मसएहिं तणफासमचाइता।
न मे दिट्टे परे लोएं किं परं मरणं सिया ? ॥ १२॥ १७५. पुट्ठो य दंसमसएहिं० सिलोगो । सिंधु-तामलित्तिगादिसु विसएसु अतीव दंसगा भवंति, अप्रावृतास्ते भृशं बाध्यमानाः शीतेन च अत्थरण-पाउरणट्ठताए तणाई सेवमाणा तेहिं विझंति अचाइता अधियासमिति वाक्यशेषः । इदं च दुःखमपि सह्यते यदि नाम परः लोकः स्यात्, स च न मे दिउ परे लोए किं परं मरणं सिया, न हि मयाऽन्येन वा स
१ नग्ना इत्यर्थः ॥ २ वयि खं २ । वति खं १॥ ३ नगिणा ख १ ख २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥ ४ उज्जाया चूपा०॥ ५ क्षत्रिये कृषी, अवशेषास्तु अवलगन्ति क्लेशं कुर्वन्ति तेन तत् पिंडोलगा । मुंडे मुद्रिते ॥ ६ यद् घटन्ति पु०॥ ७ अशिषाः चूसप्र० ॥ ८ मतिमंदा इत्थिगाउ या चूपा० ॥ ९पाउडा खं १ खं २ पु १ पु २॥ १०चायिया खं १। चाइया पु १ पु २॥ ११°५ जद पर ख १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥ १२ अणधि चूसप्र० ॥
सूय० सु०११
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org