________________
४४६
सुसगा०४३८-४६]
सूयगडंगसुतं बिइयमंग पढमो सुयक्खंधो। ४४१. चेच्चा पुत्ते य मित्ते य० सिलोगो । पुत्रे ह्यधिकः स्नेहः तेनाऽऽदौ ग्रहणं क्रियते । मित्ता तिविधा सहजातकादयः । ज्ञातकाः पूर्वा-ऽपरसम्बन्धिनः । परिग्रहो हिरण्यादि । चेचाण अत्तगं सोतं, त्यक्त्वा चेचाण, आत्मनि भवं आत्मकम् । तत्र मित्र-ज्ञातयः परिग्रहाश्चैव बाहिरंग सोतं, मिच्छत्तं कसाया अण्णाणं अविरती य एतं अत्तगं सोतं, श्रोतः द्वारमित्यर्थः । पठ्यते च-"चेच्चा अणंतगं सोते" अणंता अण्णाणा-ऽविरती-मिच्छत्तपज्जवा, उभयमवि चेच्चा । णिरवेक्खो परिव्वए, औजगं धम्ममणुपालेंतो न पुत्र-दारादीनि पुनरपेक्षते । उक्तं हि-'छलिता अवयक्खंता णिरावयक्खा गता। मोक्खं ।" [
| स एवं प्रव्रजितः स्वरुचिनाऽवस्थितात्मा अहिंसादिषु व्रतेषु प्रयतेत ॥ ७॥ तत्र हिंसाप्रसिद्धये जीवा अपदिश्यन्ते४४२. पुढवाऽऽतु अगणि वायू तण रुक्ख सबीयगा।
अंडया पोय-जराऊ रस-संसेय-उम्भिया ॥८॥ ४४२. पुढवाऽऽतु अगणि वायू. सिलोगो । कण्ठ्यः ॥ ८ ॥ सर्वेषां भेदो वक्तव्यः । अयथार्थपरिझाता हि 10 दुक्खं परिहर्तुमित्यतो भेदः
४४३. एतेहिं छहिं काएहिं तं विजं ! परिजाणिया।
मणसा काय-वकेण णाऽऽरंभी ण परिग्गही ॥९॥
काएहिं० सिलोगो । एतेहिं ति जे उद्दिठा छक्काया । त्वमिति शिष्यनिर्देशः । विजमिति विद्वान् , स एव शिष्यो निर्दिश्यते, त्वं विद्वन् ! परिजाणिया परिजाणिउं परिणाए दुविधाए । मणसा काय वक्केणं णाऽभी 15 ण परिग्गही, एक्कक्के काये णवगो भेदो। मा च परिग्रहं कुर्यात् , परिग्रहनिमित्तो हि मा भूत् कायारम्भः । एवं सेसाणि वि बताणि पालेज्जा ॥ ९ ॥ अण्णहा
४४४. मुसावात बहिद्धं च उग्गहं च मज्जाइयं ।
सत्थादाणाणि लोगंसि तं विजं ! परिजाणिया ॥१०॥ ४४४. मुसावात बहिद्धं च० सिलोगो । बहिद्धं मिथुन-परिग्रहौ गृह्येते, तत्र वर्त्तमानोऽतीव धर्माद् बहिर्भवतीति 20 बाहिद्धं । उग्गहं च मज्जाइयमिति अदत्तादाणं । एताणि सत्थादाणाणि लोगंसि शस्यते अनेनेति शस्त्रम् , शस्त्रस्य आदानानि शस्त्रादानानि, धूयन्त इत्यर्थः । कस्य शस्त्रस्य ? असंयमस्य । तदेतद् विद्वन् ! परिजानीहि । अथवा उपदेशो भवति-तदेतद् विद्वान् परिजानीयात् ॥ १० ॥ इदाणिं उत्तरगुणाः
४४५. पलिउंचणं च भयणं च थंडिल्लुस्सयणादि य।।
धुत्तादाणाणि लोगंसि तं विज! परिजाणिया ॥११॥ ४४५. पलिउंचणं च भयणं च० सिलोगो। सर्वतः कुञ्चनं पलिउंचणं माया । भञ्जते भज्यते वाऽसाविति असंयतैभञ्जनः लोभः । स्थण्डिलः क्रोधः, चारित्रं स्थण्डिलस्थानीयं करोति, क्रोध एव स्थण्डिलः वपुर्वर्णादि च । उच्छ्रयनमुच्छ्यः [मानः]। उच्छ्यणादि त्ति बहुवचनं जात्यादीनि अष्टौ मदस्थानानि । धुत्तादाणाणि लोगंसि, धूर्तस्याऽऽयतनानि कर्मप्रसूतय इत्यर्थः ॥ ११ ॥ एवं यद् यदा कर्त्तव्यं तत् सर्वमिह श्रमणधर्मे वर्ण्यमानेऽपदिश्यते । उत्तरगुणाधिकारे च पठ्यते४४६. धावणं रयणं चेव वमणं च विरेयणं ।
30 वत्थिकम्मं सिरोवेधे तं विजं ! परिजाणिया ॥१२॥ १वाऊ खं १ खं २ पु १ पु२॥ २ पोयया जपु १॥ ३ घाऊ पु०॥४च अजातितं खं १ पु २ वृ.की.च अजाइया खं २ पु १। अब मजाइयं इत्यत्र सूत्रपाठे मकारोऽलाक्षणिको ज्ञेयः॥ ५°णाणि य खं १ खं २ पु १ पु २॥ ६धणाऽऽदाणाई खं २ पु १ वृ० दी। धुत्तादाणाई खं १॥ ७धोयणं रयर्ण चेव वत्थीकम्म विरेयणं । वमर्णजण पलिमंथ तं विज! खं १ ख २ पु१पु २ वृ० दी। पलीमंथं खं १॥
सूय० सु. २३
25
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org