________________
सुत्तगा० ३६१-६८]
सूयगडंगसुत्तं बिइयमंगं पढमो सुयक्खंधो । अणुत्तरं झाण चिरं झियाति, उत्पन्नज्ञानो हि भगवान् द्वे ध्याने ध्यायितवान् , यावत् सयोगी तावत् सुहुमकिरियं अणियहि, रुद्धयोगी तु समुच्छिण्णकिरियं अप्पडिवादि । तत्र वर्णतः एवंप्रकारम्-सुसुक्कसुकं अपगंडसुकं, सुटुं सुकं सुसुकं । यथा किं सुक्कं स्यात् ?, यथा अपगंडं अपां गंडं अपगंडं, उदकफेनवदित्यर्थः, शरनदीप्रपातोत्थं अपेव । संखेन्दु एकान्तेन अवदातसुकं संखेंदु व एगंतावदातसुकं, अवदातं अतिपण्डरं स्निग्धं वा निर्मलं च । पठ्यते च-"संखेंदु वेगंतवदातसुकं" इव औपम्ये, संखेंदु व एगंतवदातसुकं तदेव ध्यानम् ॥ १६ ॥ एवंविधं झाणवरं झियातित्ता
३६५. अणुत्तरग्गं परमं महेसी, णाणेण सीलेण य दंसणेणं ।
असेसकम्मं स विसोधइत्ता, सिद्धीगति सातियणंत पत्ते ॥ १७॥ ३६५. अणुत्तरग्गं परमं महेसी गाणेण सीलेण य दंसणेणं० [वृत्तम् ] । अणुत्तरं च तद् अग्गं च अणुसरग्गं, सर्वसुखानामय्यभूतं सर्वस्थानानां चाणुत्तरम् । अग्रे च लोकाग्रे । महाँश्चासौ ऋषिश्च महरिषिः । तत् केन गतः ?, णाणेण सीलेण य दंसणेणं । अधवा अणुत्तरं अग्राणां परमं सुखानां सिद्धिमिति । असेसं णिरवसेसं कम्मं । स इति भगवान् ।10 अथवा अट्ठविहं कम्मं खवगसेढीए विसोधइत्ता णाम खवइत्ता सिद्धीगतिं सातियणंत पत्ते, सेधनं सिद्धिः, सिद्धेर्गतिः सिद्धिगतिः अतः तं सादिअणंत पत्ते सादिअपज्जवसितं प्राप्तः । केण ? णाणेण सीलेण य [दसणेणं] । चशब्दात् शीलं दुविधं-तवो संजमो य । णाण-दंसणे णिब्भेदे ॥ १७ ॥ ____३६६. रुक्खेहि णाता मह कूडसामली, जंसी रतिं वेदयंती सुवण्णा।
वणेसु या णंदणमाहु "सिहं, णाणेण सीलेण उँ भूतिपण्णे ॥१८॥ 15 - ३६६. रुक्खेहि णाता मह कूडसामली. वृत्तम् । [ णाता ] ज्ञायत इति सर्ववृक्षेभ्योऽधिका, लोकेनापि ज्ञातम् । अहवा णातं आहरणं ति य एगहुँ, सर्ववृक्षाणामसौ दृष्टान्तभूता-अहो ! अयं शोभनो वृक्षः ज्ञायते सुदर्शना जम्बू कूडसामली वेति, कूडभूताऽसौ शाल्मली च, यस्यां रतिं वेदयंती [सुवण्णा ], शोभनानि एषां पर्णानि, पर्णमिति पिच्छस्याख्या, एवं ताव लोकसिद्ध्या, अस्माकं तु-शोभनवर्णा सुवर्णा, तत्थ वेणुदेवो वेणुदाली य वसंति, तयोहि तत् क्रीडास्थानम् । वणेसु या णंदणमाहु सिहं, नन्दन्ति तत्रेति नन्दनम् , सर्ववनानां हि नन्दनं विशिष्यते प्रमाणतः पत्रोपगाद्युपभोगतश्च । तथा 20 भगवानपि शीलेनानुत्तरज्ञानेन तु भृतिप्रज्ञः ॥ १८ ॥
३६७. थणितं व सहाण अणुत्तरे तु, चंदे व ताराण महाणुभांगे।
गंधेसु वो चंदणमाहु "से, सेटे मुणीणं अपडिण्णमाहु ॥ १९॥ ३६७. थणिते व सदाण अणुत्तरे तु. [ वृत्तम् ] । थणंतीति थणिताः, प्रावृट्काले हि सजलानां धनानां स्निग्धं गर्जितं भवति अभिनवशरद्धनानां च । उक्तं च-"सारतणिद्धथणितगंभीरघोसि"[
]। चंदे व ताराण.25 महाणुभागे कण्ठ्यम् । चंदणं तु गोसीसचंदणं मलयोद्भवम् । सेहे मुणीणं अपडिण्णमाहु, श्रेष्ठो मुनीनां तु अप्रतिज्ञः । नास्येहलोकं परलोकं वा प्रति प्रतिज्ञा विद्यत इति अप्रतिज्ञः॥१९ ।।
३६८. जधा सयंभू उदधीण सेढे, णागेसु वा धैरणमाहु सेटं।
"खोतोदएँ रसतो वेजयंते, तधोवहाणे मुणि वेजयंते ॥२०॥ १ "उत्पन्नज्ञानो भगवान् योगनिरोधकाले सूक्ष्मं काययोगं निरुन्धन् शुक्लध्यानस्य तृतीयं मेदं सूक्ष्मक्रियमप्रतिपाताख्यं तथा निरुद्धयोगश्चतुर्थ शुक्ध्यानमेदं व्युपरतक्रियमनिवृत्ताख्यं ध्यायति" इति वृत्तिकाराः॥ २ अप्पेव चूसप्र० ॥ ३ अणुत्तरग्गं परमं महेसी, असेस कम्म स विसोहइत्ता । सिद्धि गति साइमणंत पत्ते, नाणेण सीलेण य दंसणेणं ॥ इतिरूपं सूत्रवृत्तं खं १ ख २ पु १ पु २ वृ० दी । साइयणंत खं १॥४रुक्खेसु णाते जह सामली वा, जंसी खं १ खं २ पु १ पु२ वृ० दी । कूडसामली खं १ । रुक्खेसु णाता अदु कडसामली चूपा० [नि० गा०७६ चूर्णों ] ॥ ५ वेतयंती खं १ पु २। वेययती खं २ पु १॥६आ खं १ वा खं २॥७ सेट्रं खं २ सेटेख १ पु १ पु २॥८य खं १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥९°त्तरं तु, चंदु व्व पु २ वृ० दी० ॥१०°भावे खं २ पु १॥ २१ ता खं २ । या खं १ । आ पु २॥ १२ सेटे, सेटे मुखं १ पु २ । सेटे, एवं मुखं २ पु १ वृ० दी० ॥ १३ धरणेदमाहु सेटे खं १ खं २ पु २ वृ० दी। धरणिदे आहु सेतु पु १ ॥ १४ खोदोदए खं १ पु २॥ १५°ए वा रसवेज खं १ खं २ वृ० दी.॥ १६ तवोव खं १ पु १ पु २ वृ० दी । ततोव खं २॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org