________________
२१
सुत्तगा० १ णिज्जुत्तिगा० २२-२५] | दसकालियसुत्तं एगद्विता गता । तं उदाहरणं दुविहं-चरितं कप्पितं च । चरितं-केणति अणुभूतं दिद्वंतत्तेण उवदंसिजति । कप्पितं-असम्भूतमवि अत्थसाहणत्थमुपपादिज्जति । इदमविजह तुम्भे तह अम्हे तुम्भे वि य होहिहा जहा अम्हे । अप्पाहेति पडतं पंडुयपत्तं किसलयाणं ॥१॥
[उत्त. नि. गा० ३०८ अनुयो० पत्र २३२] . एतं कप्पियं । एत्थ एक्ककं चउन्विहं ॥ २४ ॥ तत्थ गाहा
चरितं च कैप्पितं या दुविहं तत्तो चउविहेक्के ।
आहरणे तसे तद्दोसे चेवुवण्णासे ॥ २५ ॥ चरितं च कल्पितं च । चउव्विहमेव, तं०-आहरणे आहरणतद्देसे आहरणतदोसे उवण्णासोवणए । एतेसि पि एक्कक्कं चरित-कप्पितभेदेण दुविहं ॥ २५ ॥
आहरणं ति दारं, तं चउव्विहं, तं०-अवाते उवाते ठवणाकम्मे पडुप्पण्णविणासि । अवाए वि चउव्विहे, 10 तं०-दव्व-खेत्तकाल-भावावाए।
तत्थ दवावाए उदाहरणं-मालवगाओ दोहिं भाउगेहिं सुर8 गंतूण साहस्सितो णउलतो विढत्तो । ते सग्गामं पहाविता तं वारएण वहति । जस्स हत्थे भवति सो इयरं चिंतेति 'घाएमि' त्ति । चिंतेति ण य अज्झवस्संति । सग्गामभासं पत्ता दहतडं पादपक्खालणट्ठमुवगता । जेट्टेण इतरस्स पेच्छंतस्स सहसा दहे पक्खित्तो । कणीयसो संभंतो भणति-किं ते कतं ? । जेद्रेण साहिप्पायो कहिओ । इतरो भणति-मम वि. एस 16 च्चेव अभिप्पातो आसि, सुटु कतं । घरं गताण सागतक्कियं काऊण माताए तेर्सि भगिणी कुमारिया वीहिं पेसिता मच्छाणं । सो णउलओ जेण मच्छेण गिलितो सो मारिओ मच्छिएण, हट्टे विक्कायमाणो तीए गहितो । घरे फालिंतीए [णउलओ] दिट्ठो । सव्वेसिं च चक्दुं हरिऊणं उच्छंगे छूढो कहमवि थेरीए दिट्ठो । पुच्छिया य-किं एतं १ । गृहंतीए घेत्तुमभिप्पायंती थेरी असिएणं मम्मत्थाणे पहता मता य । भाउएहिं पडती दिट्ठा, चेडियसंभमक्खलितो णउलओ [वि] । 'इमो सो अणत्थो' त्ति थेरि सक्कारेऊणं चेडीए दाउं पव्वझ्या ॥
20 तेहिं दव्वातो अवातो कतो, थेरीए ण कओ । एवमत्थजातस्स कारणगहितस्स अवाओ करणीओ, विणासकारणमिह परलोए य एतं ति । एतं दव्वओ आहरणं ॥
खेत्तावाते-जो जतो खेत्तातो सावातातो अवक्कमति, जहा दसारा मधुरातो जरासंधभएण बारवतिं गता । एवं साधुणा वि असिवादिनित्थरणत्थं खेत्तावादो कातव्यो ।
कालावाते-जहा दीवायणेम बारवती कालपरिमाणेण मुक्का तहा “संवच्छरबारसएण होहिति०" 25 [भोधनि० भा० गा० १५] गाहा, सकाल एव अवातो कातव्यो।
भावावाए उदाहरणं-एक्को खमतो चेल्लएण सह वासारत्ते मिक्खस्स हिंडति । तेण मंडुक्कलिता मारिता । चेल्लगं पडिचोएंत भणति-चिरमता । रत्तिं आवस्सए अणालोएंतो चेल्लएण 'आलोएहि मंडुक्कलियं' ति मणिए रुट्ठो खेलमल्लगं घेत्तुमुद्धातितो खंभस्स अंसीए वेगावडितो मतो जोतिसिएसु उववण्णो । चइत्ता दिट्ठीविसकुले दिट्ठीविसो जातो। तत्थ समीवणगरे रायपुत्तो सप्पेण खतितो। वालग्गाहिणा मंतेहिं मंडलं पवेसित्ता भणिता-जेण खइतो सो 30 अच्छतु, सेसा गच्छंतु । गतेसु एक्को ठितो । अंगाररासिं समीवे काउं भणितो-विसं पडिपिब अग्गिं वा पविस ।
१ उपपाद्यते ॥ २ कप्पियं वा दु खं० ॥ ३ साहनिकः सहस्ररूप्यकपरिमितः ॥ ४ अध्यवस्यन्ति-प्रवर्तन्ते ॥ ५ स्वाभिप्रायः ॥ ६ क्षेत्रापायः कर्तव्यः ॥ ७ “संवच्छरबारसएण होहिइ असिवं ति तो तओ गिति । सुत्तत्थं कुव्वंता अइसयमाईहिं नाऊणं ॥” इति पूर्णा गाथा ॥ ८ गृहीत्वा उद्धावितः स्तम्भस्य अख्या वेगापतितः ॥ ९ दृष्टिविषाः नागजातिविशेषः॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org