________________
१०४
आयरिंग सुत्ते बीए सुयक्खंधे
[सू० ३२४
ओसित्तं रयसा वा परिघासियं, तहप्पगारं असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा परहत्थंसि वा पैरपायंसि वा अफासुयं अणेसणिज्जं ति मण्णमाणे लाभे वि संते णो पैडिंग हेज्जा ।
से आच्च पेंडिगाहए सिया, से त्तमादाय एगंतमवक्कमेज्जा, एगंतमवक्कमित्ता ५ अहे आरामंसि वा अहे उवस्सयंसि वा अप्पंडे अप्पपाणे अप्पबीए अप्पहरिते अप्पोसे अप्पुदए अप्पुत्तिंग- पणग- दगर्मट्टिय-मक्कडासंताणए विगिंचिय विगिंचिय उंम्मिस्सं विसोहिय विसोहिय ततो संजतामेव भुंजेज्ज वा "पिएज्ज वा ।
जं च णो संचाएज्जा भोत्तए वा पातए वा से त्तमदाय एगंतमवक्कमेज्जा, २ [ती]
I
बहुः, निशीथाध्ययनपश्ञ्चमचूलिकाप्रक्षेपाद् बहुतरः, अनन्तगमपर्यायात्मकतथा बहुतमश्च 'पदाग्रेण ' पदपरिमाणेन भवतीति । " शी० । द्वितीयश्रुतस्कन्धस्य प्रारम्भेऽपि चूर्णौ वृत्तौ च एवं वर्णनमुपलभ्यते - " उक्तो आचारार्थः नवबंभचेरमइतो । यदत्र विस्तरेण नोक्तं तदिह आचारामेषु विस्तार्यते । आचारस्य अग्गाणि आचाराप्राणि, आचार एव वा अ आचाराग्रं" चू० । “उक्तो नवब्रह्मचर्याध्ययनात्मक आचारश्रुतस्कन्धः, साम्प्रतं द्वितीयोऽश्रुतस्कन्धः समारभ्यते ... तत्राद्ये श्रुतस्कन्धे नव ब्रह्मचर्याध्ययनानि प्रतिपादितानि । तेषु च न समस्तोऽपि विवक्षितोऽर्थोऽभिहितः, अभिहितोऽपि संक्षेपतः, अतोऽनभिहितार्थाभिधानाय संक्षेपोक्तस्य च प्रपञ्चाथ तदप्रभूताश्चतस्रश्श्रूडा उक्तानुक्तार्थसंग्राहिकाः प्रतिपाद्यन्ते, तदात्मकश्च द्वितीयोऽप्रश्रुतस्कन्धः " शी० ॥ १. उसित्तं खे० हे १, २, ३. इ० । अभिसितं चू० ॥ २. “ परमत्तो परभायणं " ३. पडिग्गा खे० जै० खं० । अग्रेऽपि यत्र यत्र 'पडिग्गाह' शब्दो दृश्यते तत्र तत्र कासुचित् प्रतिषु ग्गा' इति, अन्यत्र तु 'गा' इति प्रायश उपलभ्यते इति ध्येयम् ॥ ४. य नास्ति सं० ला० ॥ ५. पडिग्गाहे सिया खे० जै० हे १. इ० । पडिगाहिए सिया सं० खं० है ३ । " से य आहथेत्यादि, स च भावभिक्षुः, आहच्चेति सहसा प्रतिगृह्णीयात् " शी० । ३०५ सूत्रे तु " से य आहच पडिग्गाहिते सिया” इति सूत्रपाठमवलम्ब्य " तच आहचेति सहसा प्रतिगृहीतं भवेत्” इति व्याख्यानं शी०मध्य उपलभ्यत इति ध्येयम् । तथैव सू० ६०३ मध्येऽपि । आधच्च सहसा, सिता कदाति, अणाभोगदिन्नं अणाभोगपडिच्छितं भंगा चत्तारि " चू० ॥ ६. से त॰ खं० खे० जै० चू० विना । एवमग्रेऽपि प्रतिषु क्वचित् से त्त' क्वचिच्च से तइति पाठः
चू० ॥
<<
ज्ञेयः । चू० विना से त्तं आयात खे० जै० खं० । से तं आदात सं० । से वं आवार हे १, २, ३. ला० इ० । एवमग्रेऽपि एतादृशानि पाठान्तराणि विभिन्नासु प्रतिषु ज्ञेयानि ॥ ७ अप्पपाणे नास्ति सं० खेमू० शी० । “ अंडगा पाणा जत्थ णत्थि, हरिता दगं उस्सा वा जहिं णत्थि " चू० ॥ ८. मट्टीक' खेसं० । 'मट्टीयमक्क' इ० | तुलना - दशवै० ५।१।२६ ॥ ९. उम्मीसं सं० खं० ॥ १०. पीएज खे० जै० ॥ ११. माताय खे० । मादात सं० । मायाए हे १, २, ३ । एवमग्रेऽपि एतादृशानि पाठान्तराणि विभिन्नासु प्रतिषु ज्ञेयानि ॥ १२. अत्रेदं बोध्यम्-यत्र क्रियापदानन्तरम् २ इति अङ्को हस्तलिखितादर्शेषूपलभ्यते यत्र च तेन ' क्त्वा ' प्रत्ययान्तो धातुर्विवक्षितस्तत्र स्पष्टीकरणार्थमस्माभिः [त्ता ] इति पाठो मूले निवेशितः, तेनात्र एगंतमवकमेज्जा २ इत्यस्य एगंतमवक्कमेज्जा, एगंतमवक्कमेत्ता इत्यर्थोऽवगन्तव्यः । एवमन्यत्रापि यत्र यत्र २ [ता] इति पाठोऽग्रे दृश्यते तत्र तत्र सर्वत्राप्येवं यथायोगमवगन्तव्यम् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org