________________
बौद्धपालि त्रिपिटकतुला ।
५९७
इधाहं, भन्ते, वप्पं सक्कं निगण्ठसावकं एतदवोचं - 'इधस्स, वप्प, कायेन संवुतो वाचाय संतो मनसा संवृतो अविज्जाविरागा विज्जुप्पादा । पस्सासि नो त्वं, वप्प, तं ठानं यतोनिदानं पुरिसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्परायं' ति १ एवं वुत्ते, भन्ते, वप्पो सक्को निगण्ठसाबको मं एतदबोच - ' पस्सामहं, भन्ते, तं ठानं । इधस्स, भन्ते, पुब्बे पापकम्मं कतं अविपक्कविपाकं । ततोनिदान पुरसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्परायं' ति । अयं खो नो, भन्ते, वप्पेन सक्न नगण्ठसावकेन सद्धिं अन्तराकथा विप्पकता; अथ भगवा अनुप्पत्तो ति ।
अथ खो भगवा वप्पं सकं निगण्ठसावकं एतदवोच – “सचे मे त्वं, वप्प, अनुज्ञेय्यं चेव अनुजानेय्यासि, पटिक्कोसितब्बं च पटिक्कोसेय्यासि, यस्स च मे भासितस्स अत्थं न जानेय्यासि ममेवेत्थ उत्तरि पटिपुच्छेय्यासि – 'इदं भन्ते, कथं, इमस्स को अस्थो' ति, सिया नो एत्थ कथासल्लापो ति ।
अनुज्ञेय्यं चैवाहं, भन्ते, भगवतो अनुजानिस्सामि, पटिक्कोसितब्बं च पटिकोसिस्वामि, यस्स चाह भगवतो भासितस्स अत्थं न जानिस्सामि भगवन्तं येवेत्थ उत्तरि पटिपुच्छिस्सामि -' इदं भन्ते, कथं, इमरस को अत्थो' ति १ होतु नो एत्थ कथासल्लापो ति ।
तं किं मञ्ञति, वप्प, ये कायसमारम्भपच्चया उप्पज्जन्ति आसवा विघातपरिळाहा, कायसमारम्भा पटिविरतस्स एवंस ते आसवा विघातपरिळाहा न होन्ति । सो नवं च कम्मं न करोति, पुराणं च कम्मं फुस्स फुस्स व्यन्तीकरोति, सन्दिडिका निजरा अकालिका एहिपस्सिका ओपनेय्यिका पञ्चत्तं वेदितब्बा विब्रूहि । परससि नो त्वं, वप्प, तं ठानं यतोनिदानं पुरिसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्परायं ति ?
नोतं, भन्ते ।
तं किं मञ्ञसि, वप्प ये वचीसमारम्भपच्चया उप्पज्जन्ति आसवा विघातपरिळाहा, वचीसमारम्भा पटिविरतस्स एवंस ते आसवा विघातपरिळाहा न होन्ति । सो नवं च कम्मं न करोति, पुराणं च कम्मं फुस्स फुस्स व्यन्तीकरोति । सन्दिद्विका निज्जरा अकालिका एहिपस्सिका अपनेय्यिका पञ्चत्तं वेदितब्बा विहि । पश्यसि नो त्वं, वप्प, तं ठानं यतोनिदानं पुरिसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्परायं ति १ नो हेतं, भन्ते ।
तं किं मसि, वप्प, ये मनोसमारम्भपच्चया उप्पज्जन्ति आसवा विघातपरिळाहा, मनोसमारम्भा पटिविरतस्स एवंस ते आसवा विघातपरिळाहा न होन्ति । सो नवं च कम्मं न करोति, पुराणं च कम्मं फुस्स फुस्स व्यन्तीकरोति । सन्दिठ्ठिका निज्जरा अकालिका एहिपस्सिका ओपनेय्यिका पच्चत्तं वेदितब्बा विहि । पसिनो त्वं, वप्प, तं ठानं यतोनिदानं पुरिसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्पराय ति १
नोतं, भन्ते ।
तं किं मञ्ञसि, वप्प, ये अविज्जापच्चया उप्पज्जन्ति आसवा विघातपरिळाहा, अविज्जाविरागा विज्जुप्पादा एवंस ते आसवा विघातपरिळाहा न होन्ति । खो नवं च कम्मं न करोति, पुराणं च कम्मं फुस्स फुस्स ब्यन्तीकरोति । सन्दिट्टिका निज्जरा अकालिका एहिपस्सिका ओपनेय्यिका पच्चत्तं वेदितब्बा विहि । पस्ससिनो त्वं, वप्प, तं ठानं यतोनिदानं पुरिसं दुक्खवेदनिया आसवा अस्सवेय्युं अभिसम्परायं ति १
तं, भन्ते ।
एवं सम्माविमुत्तचित्तस्स खो, वप्प, भिक्खुनो छ सततविहारा अधिगता होन्ति । सो चक्खुना रूपं दिस्वा नेव सुमनो होति न दुम्मनो; उपेक्खको विहरति सतो सम्पजानो । सोतेन सद्दं सुखा... पे०... air गन्धं घायित्वा... पे०... जिव्हाय रसं सायित्वा... पे०... कायेन फोटुब्बं फुसित्वा... पे०...मनसा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org