________________
प्रमाणप्रमेयकलिका
४०
म
४०
लोकापेक्षयाऽपि प्रमाणाभ्युपगमः बालविलासः यथाकथंचित्प्रमाणमभ्युपगम्य तत्समालोचनम् विधिवत् निषेधोऽपि प्रत्यक्षतः सिद्धः प्रमेयत्वस्य हेतोः कालात्ययापदिष्टत्वम् प्रतिभासमानत्वमपि स्वतः परतो वा स्वतस्त्वे तदसिद्धम्, घटपटादीनां स्वतः प्रतिभासमानत्वा
भावात् परतः प्रतिभासमानत्वं तु परं विना नोपपन्नम्, पराभ्युपगमे
च द्वैतसिद्धिः भेदानां ब्रह्मविवर्तत्वमपि न युक्तम्, तस्य अन्वेत-अन्वोयमान
द्वयाविनाभावित्वेन द्वैतसिद्धिप्रसङ्गः पक्ष-हेतु-दृष्टान्ता: परस्परभिन्ना अभिन्ना वा भिन्नत्वे द्वैतसिद्धिः अभिन्नत्वे तेषामेकरूपतापत्तिः हेतोरद्वैतसाधने पुनः द्वैतप्रसङ्गः हेतुना विना तत्साधने च वाङ्मात्रतः द्वैतस्यापि सिद्धिः अद्वैतैकान्ते कर्मद्वैतादीनामभावः
४१ प्रकरणमुपसंहरन् सापेक्षमेव तत्त्वं प्रमाणविषयमिति सप्तभङ्गीदिशा प्रदर्शयति
४१-४२ . (ऊ) वक्तव्यावक्तव्यतत्त्व-विचारः
४३-४६ तत्त्वं सकलविकल्पवाग्गोचरातीतं ( अवक्तव्यम् ), केवलं
निर्विकल्पकप्रत्यक्षगम्यमिति बौद्धानां पूर्वपक्षः जैनाः तत्समालोचयन्तः प्राहुः
४४ शब्दार्थयोर्वाच्यवाचकसम्बन्धसद्भावः सहजयोग्यतासङ्केतवशाच्छब्दोऽर्थज्ञानं जनयति विकल्पो न नामसंश्रय एव
। पूवपक्षः
४४
४४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
