________________
૩૪
શતકનામા પંચમ કેમ ગ્રંથ
૧૧, પર્યાસ ૧૨, પ્રત્યેક ૧૭, સ્થિર અસ્થિર માંહેલી એક ૧૪ શુભ અશુભ માંહેલી એક ૧૫, યશ યશ માંહેલી એક ૧૬ સુભગ ૧૭, સુસ્વર ૧૮, આદેશ્ય ૧૯ અને નવ વર્ષ થી ૨૮ એ ૨૮ દેવપ્રાયાગ્ય પ્રકૃતિને પ્રથમના ચાર ગુણદાણાવાળ મનુષ્ય તિય ચ મધે, એ. શુ અવસ્થાનક ૪, એ માંહે જિનાબ ભેળવીએ તે ર૯ વરત સમ્યગ્દષ્ટિ મનુષ્ય જે દેવગતિ યાગ્ય આવે અથવા પૂકિત પ માંહે ખર્ગાને ૧ સ્વર ૧, સઘયણ ૧, ઔદારિકાયાંગ ૧, એ ૪ ભેળવીએ તથ એકેન્દ્રિયને ઠેકાણે પચે ક્રિય, અને સ્થાવરને ઠેકાણે બસ કહીયે એ ૨૯ પર્યાપ્તષ ચે દ્રિય તિય ચાગ્ય મધે, એ પાંચમુ બધ સ્થાનક ૫. તથા પૂર્વોક્ત ૨૮ માહે આહારદ્ધિક ભેળી અને સ્થિર શુભ, યશજ કહીએ પ્રતિપક્ષી ન કહીએ, તા એ ૩૦ દેવ્યેાગ્ય અપ્રમત્તસયત બાંધે, અથવા પૂર્વોક્ત ૨૮ માંહે વજ્રઋષભનારાંચ સંઘયણ ૧, જિનનામ ૨, એ બે ભેળવીએ અને દ્વેિકને ઠામે [ઠેકાણે] મનુદ્રિક કહીયે, એ ૩૦ મનુષ્ય ચેાગ્ય સમ્યગ્દષ્ટિ દેવતા બાંધે, એ ટ્ ું અધસ્થાનક ૬ તથા દૈવયેાગ્ય ૩૦ માહે જિનનામ ભેળવીએ. એ ૩૧ દેવયાગ્ય અપ્રમત્ત અને અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનવી સાધુ મધે, સાતમું અધસ્થાનક ૭. તથા અપૂર્વાદિ ત્રણ ગુણઠાણે રહ્ય થકે સાધુ એક ચા:કીર્ત્તિ સહજે જ મધે પણ કાર ગતિયેાગ્ય નહી, એ આઠમુ અધસ્થાનક ૮. હવે એ અધસ્થાનકને વિષે o ભચસ્કાર હાય, સાત અશ્પત હાય, આઠ અવસ્થિત હેાય અને ત્રણ અવક્તવ્ય હેય. કેમ ? કેઇક જીવ અપર્યાપ્ત એકેદ્રિય ચેાગ્ય ૨૩ આંધીને તઘોર વિશુદ્ધિપણે રપ મધે, ત્યારે પહેલે સમયે પહેલા મૂળ હેાય ૧, તે વાર પછી ૨૬ માધતે બીજો ભયસ્કાર, ૨૮ માંધ રીજો ૩. ૨૯ મધતે ચેાથા ૪. ત્રીશ માધતે પાંચમે ૫. અહા દ્ધિક યુક્ત ૩૦ ખાંધીને ૩૧ મધતાં પહેલે સમયે ો ભયકા ૬, અથવા એક યશ:કીત્તિ માંધતા શ્રેણિથી પડતો અપૂર્વ કહેં ૩૧, અથવા ૩૦, અથવા ૨૯, અથવા ૨૮ બાંધે, ત્યાં પહે સમયે ભૂયકાર હાય પણ છઠ્ઠો જ પણ સાતમા નહી, જે ભણ એકવીશાદિક આધકી માંધે તે તેજ છે, નવી નથી તે માટે, ૐ ભૂયસ્કાર બંધ જાણવા હવે અવતર અધ ૭ છે, તે અ
'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
