________________
દષ્ટિ ન બાંધે અને ઔદારિકમિશ્ર કાયયેગી બાંધે એમ કહ્યું પણ મનુષ્ય-તિર્યંચ ટાળીને બીજે ઔદારિકમિશ્ર કાયાગી કેણ હેાય? તે માટે એ પાંચ પ્રકૃતિ એહને બંધે કેમ ઘટે?
એ ગ્રંથકારે કોણ જાણે શું અભિપ્રાયે આપ્યું હશે! તે પંડિત વિચારવું એ સંદેહ ટીકાકારે પણ વિવ નથી.
કાશ્મણ કાયયોગ ભવાંતરાલે વાટે વહેતાં અને ઉપજવાને પહેલે સમયે હેય તથા કેવલિસમુઘાતમાં ત્રીજે, ચેાથે, પાંચમે સમયે હોય. એને ગુણઠાણાં પહેલું, બીજું, ચોથું તેરમું, એ ચાર હોય. તેને તિર્યગાયુઃ મનુષ્પાયુ વજીને
દારિકમિશ્રની જેમ બંધ કહે. એટલે એથે ૧૧૨, મિથ્યાત્વે ૧૦૭, સાસ્વાદને ૯૪, સમ્યકત્વે ૭૫ અને તેરમે
એક સાતવેદનીય બાંધે. આહારક કાયયેગ અને આહારકમિશ્ર કાયાગ એ બેને ઉદય છટૂઠે ગુણઠાણે છે, તે માટે તિહાં એઘની પેઠે ૬૩ ને બંધ હોય, એ આહારક પ્રમત્ત સાધુ ચૌદપૂવી જ કરે અને તે પ્રારંભવેળા દારિક સાથે મિશ્ર હોય. ૫ ૧૬ છે સુરાહો વેઉવે,તિરિઅનરાઉરહિએ આ તમિસ્ટેક
અતિગાઈમ બિઅતિઅ-કસાય નવદુ ચઉ પંચગુણ. સુર-દેવતાની જેમ
આઇમ-પહેલા કપાયે, એહે-ઘ.
બિઅ–બીજા કપાયે, ઉલ્લે-વેકિય કાયયોગે. તિઅકસાય-ત્રીજા કવાયે, તિરિઅનરાઉ–તિર્થગાયુ, નરાયું નવ-નવ ગુણઠાણા. રહિએ-રહિત.
દુ-બે ગુણઠાણા. તસ્મિસે–તે વૈકિયમિશ્ર કાયયોગે ચઉ–ચાર ગુણઠાણા. યતિગ–વેદત્રિકે.
પંચગુણ-પાંચ ગુણઠાણા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
