________________
૫૬૮
જૈન પરંપરાને ઇતિહાસ-ભાગ રજો [ પ્રકરણ 'केवलि हूओ न भुंजइ चीवरसहियस्स नत्थि निव्वाणं । इत्थी हुआ न सिज्झइ मयमेयं कुमुदचंदस्स ।'
–કેવળજ્ઞાનવાળે આહાર ન કરે, વસ્ત્રધારી મનુષ્ય મેક્ષે જાય નહીં અને સ્ત્રી મેલને સાધી ન શકે.
વેતાંબરોએ લખાવ્યું કે, આ દેવસૂરિને મત છે કે – “વેટિ સૂકો વિ મુંબ વીવરદિયરસ નિવ્વા ! इत्थी हुआ वि सिज्झइ मयमेयं देवसूरीणं ॥'
-કેવળજ્ઞાનવાળે પણ આહાર કરે, વસ્ત્રધારી પણ મેક્ષે જાય અને સ્ત્રી પણ મેક્ષને સાધી શકે.
બંનેનું પ્રતિજ્ઞાપત્ર આ પ્રમાણે હતું –
આ શાસ્ત્રમાં જે દિગંબર હારે તે તે પાટણ છોડીને ચાલ્યા જાય. વેતાંબર હારે તે તે વેતાંબર ધર્મ છોડી દિગંબર બની જાય અને શ્વેતાંબર ધર્મ હાર્યા પછી અહીં રહે નહીં.
આ હાર-જીતમાં એ પણ મુદ્દો હતો કે, વાદી કુમુદચંદ્રને ગુજરાતમાં વિવેકી વિદ્વાને છે, રાજા સિદ્ધરાજ ચકવતી છે, પાટણ નરસમુદ્ર છે વગેરે બિરુદ અંકિત શબદો પણ ખટકતા હતા. તે ત્રણેને ખોટા ઠરાવવા હતા.
(-પ્રબંધાવલી) આ૦ કુમુદચંદ્ર મંગલાચરણ કર્યું કેखद्योतद्युतिमातनोति सविता जी गोर्णनाभालय
च्छायामाश्रयते शशी मशकतामायान्ति यत्रादयः । इत्थं वर्णयतो नभस्तव यशो जातं स्मृतेर्गोचरं
तद् यस्मिन् भ्रमरायते नरपते ! वाचस्ततो मुद्रिताः ॥
–ટૂંકામાં હે રાજન ! તારા યશના મુકાબલામાં આ અનંત આકાશ પણ ભમરા જેવું દીસે છે, આથી વધુ કહેવાને મારી જીભ ચાલતી નથી.
શ્રોતાઓ સમજી ગયા કે, આ શાસ્ત્રાર્થમાં વાદી કુમુદચંદ્રની જીભ નહીં ચાલે.
આ૦ દેવસૂરિએ મંગલાચરણ કર્યું કે –
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
